Άγιε ΕΦΡΑΙΜ...!!!

Άγιε Εφραίμ, μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μα, είναι δυνατόν;;;
Σού χαμογέλασα, νωρίτερα...
"Παράπονα;" ΣΟΥ είπα...
Μα τώρα, ΕΣΥ ΜΙΛΟΥΣΕΣ από χθες και σήμερα που έγινε χθες και στο μόλις!

Μα.... είναι δυνατόν, να ΣΕ ξέχασα;;;;;;;;;;;
Μόνο την γαρδένια ΣΟΥ, που έπεσε, πήρα μέσα, τίποτ' άλλο!

Κι ύστερα, έπρεπε να φύγω... ΞΕΡΕΙΣ!

Πω πω!!!
ΌΛΑ ΜΙΛΑΝΕ!
ΟΛΟΙ ΣΑΣ, ΜΙΛΑΤΕ!

ΣΟΚ....;
Τα θυμάμαι ένα- ένα...

Δώστε μου ανάσα, Αν ΠΡΕΠΕΙ να τα πω, νωρίτερα τα ΣΗΜΑΔΙΑ ΣΟΥ, που δεν κατάλαβα στην ώρα τους, θα το κάνω...

Μέρες λείπεις κι απ' το μαξιλάρι μου... εγώ ΣΕ ΕΔΩΣΑ!
Στο κορίτσι το ξένο, για το ΚΑΛΟ ΤΗΣ!...

Σε ξέχασα μετά, ναι....

ΣΟΚ, Αν αυτό που σκέφτηκα, συνέβει!

ΖΩΝΤΑΝΕ, ΑΓΙΕ ΜΟΥ, άσε με να κρυφτώ απ' τον ίδιο τον εαυτό μου!

ΣΟΚ!

ΚΑΙ ΑΥΤΑ, ήταν στα ΣΟΚ;
ΚΑΙ δεν θα πουν οι "λογικοί" την Κατερίνα τρελλλλή;
Και πως να μιλήσω για τρίτους;
Για μένα, δεν με πειράζει...

Δώσε μου ΆΓΙΟ ΦΩΣ, ΕΣΥ, που μ' ΈΦΕΡΕΣ ως ΕΔΩ!

Βόηθα Με, να βοηθήσω, γιατί χάθηκα σε τόπους, χρόνους, λογικά και μη.

Άνθρωπος είμαι... δοκιμάζομαι πολύ, ΒΟΗΘΑ!