π.Νικόλαος Μανώλης, ''Αλέξανδρε Βέλιο, επιλέγεις ''ευθανασία''. Άκουσε κι εμάς!'' [ΒΙΝΤΕΟ 2016].mp4
Δημοσιεύτηκε στις 29 Ιουν 2016
http://katihisis.blogspot.gr/
π.Νικόλαος Μανώλης, ''Αλέξανδρε Βέλιο, επιλέγεις ''ευθανασία''. Άκουσε κι εμάς!'' [ΒΙΝΤΕΟ 2016].mp4
Ομιλία του εφημερίου του Ι.Ν. Αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης, π. Νικολάου Μανώλη. Με νέα, πρόσφατη εντολή (20-11-2015), ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, απαγορεύει εκ νέου και στην ενορία του αγίου Σπυρίδωνος να Ομιλεί ο π. Νικόλαος!!! Κρίνεται ως επικίνδυνος!!! Ο π. Νικόλαος Μανώλης, εφημέριος του ιερού βυζαντινού ναού Προφήτου Ηλιού Θεσσαλονίκης επί 26 έτη, για λόγους Πίστεως (ως γνωστόν ο π. Νικόλαος δίνει μεγάλες μάχες εναντίον της παναίρεσης του Οικουμενισμού που έχει αλώσει τα υψηλά κλιμάκια της εκκλησιαστικής ηγεσίας), από τις 21 Μαῒου 2015, μετατέθηκε αναγκαστικά, με την σύμφωνη γνώμη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατόπιν αιτήματος του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου, και την απόφαση του τελευταίου, στον ιερό ναό Αγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας. Στη νέα του ενορία ο π. Νικόλαος, παρά τις συνεχιζόμενες απειλές και τους εκφοβισμούς, συνεχίζει ακάθεκτος το αντιοικουμενιστικό και αντιαιρετικό του έργο καθώς και την εν γένει πνευματική του δραστηριότητα.
http://katihisis.blogspot.gr/
http://katihisis.blogspot.gr/
π.Νικόλαος Μανώλης, ''Αλέξανδρε Βέλιο, επιλέγεις ''ευθανασία''. Άκουσε κι εμάς!'' [ΒΙΝΤΕΟ 2016].mp4
Ομιλία του εφημερίου του Ι.Ν. Αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης, π. Νικολάου Μανώλη. Με νέα, πρόσφατη εντολή (20-11-2015), ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, απαγορεύει εκ νέου και στην ενορία του αγίου Σπυρίδωνος να Ομιλεί ο π. Νικόλαος!!! Κρίνεται ως επικίνδυνος!!! Ο π. Νικόλαος Μανώλης, εφημέριος του ιερού βυζαντινού ναού Προφήτου Ηλιού Θεσσαλονίκης επί 26 έτη, για λόγους Πίστεως (ως γνωστόν ο π. Νικόλαος δίνει μεγάλες μάχες εναντίον της παναίρεσης του Οικουμενισμού που έχει αλώσει τα υψηλά κλιμάκια της εκκλησιαστικής ηγεσίας), από τις 21 Μαῒου 2015, μετατέθηκε αναγκαστικά, με την σύμφωνη γνώμη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατόπιν αιτήματος του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου, και την απόφαση του τελευταίου, στον ιερό ναό Αγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας. Στη νέα του ενορία ο π. Νικόλαος, παρά τις συνεχιζόμενες απειλές και τους εκφοβισμούς, συνεχίζει ακάθεκτος το αντιοικουμενιστικό και αντιαιρετικό του έργο καθώς και την εν γένει πνευματική του δραστηριότητα.
http://katihisis.blogspot.gr/
π.Νικόλαος Μανώλης, ''Αλέξανδρε Βέλιο, επιλέγεις ''ευθανασία''. Άκουσε κι εμάς!'' [ΒΙΝΤΕΟ 2016].mp4
Ομιλία του εφημερίου του Ι.Ν. Αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης, π. Νικολάου Μανώλη. Με νέα, πρόσφατη εντολή (20-11-2015), ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, απαγορεύει εκ νέου και στην ενορία του αγίου Σπυρίδωνος να Ομιλεί ο π. Νικόλαος!!! Κρίνεται ως επικίνδυνος!!! Ο π. Νικόλαος Μανώλης, εφημέριος του ιερού βυζαντινού ναού Προφήτου Ηλιού Θεσσαλονίκης επί 26 έτη, για λόγους Πίστεως (ως γνωστόν ο π. Νικόλαος δίνει μεγάλες μάχες εναντίον της παναίρεσης του Οικουμενισμού που έχει αλώσει τα υψηλά κλιμάκια της εκκλησιαστικής ηγεσίας), από τις 21 Μαῒου 2015, μετατέθηκε αναγκαστικά, με την σύμφωνη γνώμη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατόπιν αιτήματος του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου, και την απόφαση του τελευταίου, στον ιερό ναό Αγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας. Στη νέα του ενορία ο π. Νικόλαος, παρά τις συνεχιζόμενες απειλές και τους εκφοβισμούς, συνεχίζει ακάθεκτος το αντιοικουμενιστικό και αντιαιρετικό του έργο καθώς και την εν γένει πνευματική του δραστηριότητα.
http://katihisis.blogspot.gr/
Κατηγορία
Άδεια
*******************
****
.......
Έχει λεφτά, γι' αυτό προγραμματίζει.
Ποιος τον έχει διαβεβαιώσει, ότι αποκλείεται να Φύγει
νωρίτερα, από άλλον λόγο; (π.χ. Η μάννα μου είχε φιάλη οξυγόνου και Έφυγε από
εγκεφαλικό. Άλλος είχε καρκίνο και Έφυγε από τροχαίο. Άλλον τον ετοίμαζαν για
τον Τελευταίο Ασπασμό και ζει, πάνω από δεκαετία. Αμέτρητα τα παραδείγματα, όχι
μόνο τα δικά μου.)
Στην ουσία, φοβάται τον θάνατο.
Διαφήμιση και ιδέες, δίνει;
Τα παράπονό του για τα ασφαλιστικά μας ταμεία, το να μας
φέρουν πιο γρήγορα καλύτερη ποιότητα θανάτου, νομίζω, τον ενδιαφέρει πιο πολύ,
απ’ την ίδια την καλύτερη ποιότητα υγείας για ζωή, που ενδιαφέρει, όλη την
Ελλάδα!
Πολύ εγωιστή τον βρίσκω, ακούγοντάς τον, να λέει: «η Ελλάδα
κόλλησε στα Θρησκοληπτικά της… (Κάπως έτσι το είπε.)
«Δεν έχουμε και γάζες, φάρμακα, γιατρούς, δεν έχουμε και τον
νόμο της ευθανασίας…!»
Ίσια κι όμοια.
Τότε να αρχίσουμε να κάνουμε ευθανασία και στα καρκινοπαθή
παιδιά, στα παιδιά με ιδιαίτερες ανάγκες, στα γερόντια που στοιχίζουν πολλά και
άλλους, χιλιάδες ασθενείς!
Ντροπή του, που το λέει και δημόσια!
«Ταρακουνά», κακώς, ο φοβισμένος ασθενής.
Επειδή είναι δημόσιο πρόσωπο, δε νομίζω πως έχει αυτό το
δικαίωμα, να μας προσθέτει κι άλλες εξτρά σκοτούρες στην καθημερινότητά μας.
Δεν είναι δύναμη, αυτό, ούτε διαύγεια. Κόλλημα και δειλία
είναι.
Στην ουσία, ζητάει βοήθεια.
«Λυπηθείτε με, πεθαίνω, αλλά θα ΦΥΓΩ μόνος μου, γιατί βρήκα
και εύκολο τρόπο και το μπορώ, γιατί είμαι μάγκας! Θα δυσκολευτώ οικονομικά,
αλλά… θα τα καταφέρω!
Μα, τι άθλημα κι αυτό!
Κι αν είναι και πατέρας, τι ωραίο πρότυπο!
Ένας καλός ψυχολόγος, πράγματι, θα μπορούσε να τον βοηθήσει.
Γιατί το ανακοίνωσε;
ΓΙΑ ΚΑΛΟ τίνος;
Ας πήγαινες να το κάνεις και θα τα μαθαίναμε μετά, Φίλος!
Κρίμα!
Χάνονται τόσες ζωές, μια η δική σου, μια η δική μου, δεν
έχει καμιά σημασία. Χάνονται χιλιάδες ζωές, κάθε μέρα!
Κάποια στιγμή, όλοι θα φύγουμε.
Μού θυμίζεις όταν ήμουνα έγκυος στα 23, φοβόμουνα να
γεννήσω, καθώς φούσκωνε η κοιλιά μου.
Και καμάρωνα και έτρεμα, συγχρόνως, πέρα απ' την ευθύνη που
ένιωθα πως φέρνω ένα παιδί στον κόσμο και θα έπρεπε να το ρωτήσω, πρώτα, αν
θέλει να έρθει, αν είμαι άξια για μάνα, τότε δεν υπήρχαν και σχολές γονέων.
Άργησα πολύ να πω, το: "Όπως τόσες μανάδες, κι εγώ! Κι
αν πεθάνω στη γέννα, πέθανα!»
Μέχρι να πείσω τον εαυτό μου, γέννησα!
Ήταν καθαρά εγωιστικό. Τον εαυτούλη μου σκεφτόμουνα, (όπως
εσείς, τώρα), όχι το παιδί, οπότε, ήρθε η ώρα του, πόνεσα, έκλαψα, γέννησα, δε
με ρώτησε η ζωή, το πως και το πότε.
Και πάνω στον χρόνο, ξαναγέννησα, και κινδύνεψα κι εγώ και
το παιδί, παρ’ όλο που ήξερα πως στις γέννες οι γυναίκες, τελικά, δεν
πεθαίνουν! (εκτός περιπτώσεων)
Ήταν καθαρά εγωιστικό. Τον εαυτούλη μου σκεφτόμουνα, όχι το
παιδί, οπότε, ήρθε η ώρα του, πόνεσα, έκλαψα, γέννησα, δε με ρώτησε το πως και
πότε.
Έχω πολλά να πω, αλλά θα είμαι σύντομη.
Μια βραδιά του 2005, ένας γιατρός διέγνωσε πως θα
προλάβαινα να βγω απ' την πόρτα του ιατρείου του, αλλά.... δεν
έδινε εγγύηση για ξημέρωμα…
Μού έδωσε τυπικά... χαρτιά για εξετάσεις το πρωί, κι έφυγα.
Η καρωτίδα έστελνε αίμα στον εγκέφαλο σα βρύση ανοιχτή....
Ακούγονταν μέσα στο ιατρείο και ο γιατρός είχε γίνει
κίτρινος, σαν το φλουρί.
Κι εγώ φοβήθηκα, αλλά νωρίτερα, εντελώς τυχαία, ο Θεός που
Πιστεύω, μού είχε στείλει ΣΗΜΑΔΙ.
Στην βιβλιοθήκη του ιατρείου του, πριν μπω, χρύσιζε ένα
βιβλίο
που έγραφε τίτλο:
"ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΣΤΕΚΕΙ Ο ΘΕΟΣ"
ΈΦΥΓΑ. Κι ο άντρας μου μαζί. Αντέδρασε κρύα, ψυχρά,
παράξενα, εκείνο το βράδυ, γιατί είχε σοκαριστεί.
«Έλα, που ακούς τις χαζομάρες του γιατρού!» κι εγώ, πόσο
πολύ ήθελα να με πάρει αγκαλιά, εκείνες τις ώρες!
Τελικά, ίσως ήταν και καλύτερα, γιατί θα λύγιζα.
Κι εκείνος θα λύγιζε, κι είχαμε και παιδιά, κι οφείλαμε να
είμαστε και οι δυο όρθιοι γι’ αυτά, (για όσο, εγώ), να μην τα τραυματίσουμε και
παραπάνω!
Φυσικά και δεν είπα τίποτα στα παιδιά, όταν γυρίσαμε σπίτι.
Αφού τακτοποιήθηκε για βράδυ η οικογένεια, κι εγώ ακόμα
ζούσα, κάθισα όπως τώρα στο τραπέζι μου, γράφοντας όσα δεν είπα και ίσως δεν
προλάβαινα...
Μεγάλη η Συνέχεια και ζω ακόμα, από πολλά λάθη γιατρών,
μηχανημάτων και ΚΥΡΙΩΣ ΘΑΥΜΑΤΩΝ.
Είστε πολύ εγωιστής, πάτε να γλυτώσετε από πόνο τους
ανθρώπους που σας αγαπούν και στην ουσία, σκοτώνετε εγωιστικά αργά, αυτούς, ενώ
φροντίζετε να το μάθουν όλοι!
Βρίσκω πολύ πιο δυνατούς αυτούς που αυτοκτονούν απρόοπτα και
ξαφνιάζουν, και όχι εσάς, λυπάμαι!
Δώσ' τε τα λεφτά της ευθανασίας, να κάνετε κανα δυό καλά, κι
αλλάξ' τε στάση ζωής, δεν ξέρω πια ήταν, συμπεραίνω απ' ότι βλέπω, έναν άνθρωπο
δειλό, φοβισμένο, κι όχι αξιοπρεπή, τάχα, ελέγχοντας την ζωή του!
Την δικιά μας πάτε να μπερδέψετε, αυτό διακρίνω.
Μια χαρά τα λέει ο Ιερέας, κι ας μην ξεψύχησαν πολλοί στην
αγκαλιά του!
Επειδή όμως στην δική μου αγκαλιά και Έφυγαν και ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΑΝ
άνθρωποι, και πολλοί και ζουν ακόμα, χαλαρώστε!
Βρείτε τα με τον εαυτό σας, επί της ουσίας, ΣΙΩΠΗΣΤΕ και μην
το παίζετε και ΗΡΩΑΣ!
Άμα το κάνετε, μπορεί και να σας χειροκροτήσω!
Ε, μα, κι έχασα το απόγευμά μου, για να μού περάσετε την
ΑΝΔΡΕΙΑ ΣΑΣ!
ΘΕΟΥΛΗΣ ΞΕΡΕΙ, κι ο κακός, μαζί, το πότε!
Εκείνος που σας διεκδικεί, αναλόγως....
Εσείς, μπορείτε να προγραμματίζετε, όσα θέλετε.
Και όχι, δεν θα σας κλάψω προκαταβολικά, γιατί αυτό θέλετε.
Τον οίκτο μου τον κρατάω για άλλους που το αξίζουν.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Πηδήξ' τε!
Ελευθερία έχουμε!
Ε, μα!
Τί μας το λέτε;
Γιατί να μού είναι σημαντικό το προσωπικό σας θέμα, και να
πρέπει να το ακούσω στις ειδήσεις, δεν κατάλαβα!
Ο Θεός που Πιστεύω ή που θα νοιαστεί ή που θα αδιαφορήσει
για σας.
Εκείνος ξέρει.
Οι άνθρωποι, άλλοι θα λυπηθούν, άλλοι θα γελάσουν, άλλοι θα θυμώσουν, (όπως εγώ), άλλοι θα
ψάξουν διεύθυνση ακόμα και δανεικά, για να γλυτώσουν κι αυτοί, απ’ την πολύ "αξιοπρέπεια", να πληρώνεις ακριβά, για να πεθάνεις, όποτε εσύ γουστάρεις!
Εσείς δεν ξέρετε, ακόμα, αλλά εγώ έχω μάθει πως η ΨΥΧΗ δεν
πεθαίνει, βασανίζεται μετά και υποφέρει συνέχεια.
Θα «κοιμηθείτε» και οι εφιάλτες σας, δε θα έχουν τελειωμό.
Εκεί θα δείτε τι πάει να πει «αξιοπρέπεια» χαμένη!
Κι αυτό δεν το λέω από κατήχηση, αλλά επειδή είχα και σε
τέτοιες... εμπειρίες... βασανισμένων που ζητούν ΣΥΓΓΝΩΜΗ, αλλά… όσο κι αν
προσεύχομαι εγώ για την ψυχή τους, δεν βρίσκει αναπαμό.
...Γιατί, τελικά, αμαρτία δεν είναι μόνο, το τι ΘΑ κάνετε, την
δική σας τη ζωή (γούστο σας και καπέλο σας!) και ΑΝ, το κάνετε, αλλά σε πόσους
καταφέρατε να "φυτέψετε" αυτή την «άρρωστη" ιδέα, όχι μόνο σε
ασθενείς, αλλά και Βουλευτές!
Τώρα ειδικά που το ΘΡΗΣΚΟ- πουλήθηκε, όλα είναι πιο εύκολα!
Ποιος θα βγει να απεργήσει έξω απ’ την Βουλή, γιατί κάποιοι
θέλουν να πεθάνουν εύκολα και γρήγορα;
Σκοτιστήκατε… κι εσείς, κι εμείς!
Ή μήπως, τελικά, θα την θέλατε την Ελλαδίτσα μας και σ’
αυτό, να είναι εξελιγμένη!!!
Τα ζώα, με λιγότερο νου κι έρχονται στον κήπο σου, να
ζητήσουν βοήθεια!
Ήρθαν πολλά στον δικό μου. Κι έζησαν. Τα φρόντισα, εκτός από
δυο, το ένα που τον επέλεξε για ήσυχο σημείο να πεθάνει και το άλλο σπάραζε,
παρέλυε, φτωχή, πάντα, έφερα και γιατρό, του κάναμε ευθανασία, να μην υποφέρει,
άλλο.
Σε δυο μέρες η παράλυση είχε φτάσει μέχρι το κεφάλι.
Εκεί, ίσως έπρεπε.
Βολεύομαι… να έχω ήσυχη την συνείδησή μου.
Εγώ, (της Κατερίνας) δεν είμαι παπά Νικόλαος Μανώλης, ο
γλυκύτατος! (Υγεία κι ευλογία και στην παπαδιά του!) είμαι σκληρή, σκληρότατη,
κι ας με λένε του ευαισθήτου.
Τα γράμματα πήραν την
ροή του βίντεου, δεν ξέρω να τα διορθώσω, σχωράτε!
***
Ευαγγελάτε, τελείωσαν τα θέματα;
Έχω να σε δω, απ' τις "Αποδείξεις"!
Κρίμα, κι έχει τόσα να αποδείξεις αυτή την εποχή!
Μπερδεμένος κι εσύ;
***
Υγ.1 Βράδυ, μετέφερα το κείμενο στο γουόρντ, γιατί το
μεσημέρι δεν είχα χρόνο.
Πρόσθεσα κι άλλα, δεν πειράζει. Προσωπικό – δημόσιο ημερολόγιο
είναι, δεν υπήρχε περίπτωση να μη μ’ αγγίξει το θέμα, «απ’ όλες τις πάντες»,
που λέμε και στο χωριό μου!
Δεν ξέρω περισσότερα για τον κύριο, δεν έχει σημασία. Μέσα
απ’ αυτή την Στάση της ζωής του, τον γνωρίζω, που τυγχάνει να επιλέγει και τον
εύκολο θάνατο, αυτό θα κρίνω, δε μ’ ενδιαφέρει, κι αν σε λίγο μάθω, ότι έχει
κάνει του κόσμου τα ΚΑΛΑ!
Εύχομαι, τόσο ο Δικός μου ο Θεός, όσο και η δική του
«Δύναμη- αδυναμία», να τον Φωτίσει και να σταματήσει να διαφημίζει τον «πόνο»
του, γιατί, ΑΝ υπήρξε Δημόσιο πρόσωπο και πρότυπο, θα σκοτώσει χιλιάδες και θα
είναι ο μεγαλύτερος εγκληματίας στην Ιστορία της Ελλάδος.
Υγ2. Το «να τον ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΑ», θα ήταν το πρώτο που θα έλεγα,
μα είμαι πολύ προβληματισμένη πια, για ποιους να εύχομαι!
Άρχισα να μην θέλω να μεγαλώνουν φίδια στον κόρφο μου, γιατί
κάποτε τα λυπόμουνα κι αυτά, κι ας μ’ έτρωγαν, μα… αν είναι να φάνε χιλιάδες αθώους,
θα τα σκοτώσω και δική μου η αμαρτία… εκτός… αν τα πάω να ζήσουν στο περιβάλλον
που θέλουν, πρέπει και τους αρέσει.
Μέχρι εκεί, μπορώ.
Να ψαχτεί, αν «ελέγχει» την βαρύτητα των όσων λέει και οι
δημοσιογράφοι, λιγάκι… επιβάλλεται!
Κατερίνα με λένε.
Δεν κρύβομαι, εδώ είναι όλη μου η ζωή, κι είμαι πολυλογού, όταν
παίρνω φόρα, δυστυχώς!
Ώρα 11:59!
1 λεπτό πριν τις 12!
*******************
****
.......
Έχει λεφτά, γι' αυτό προγραμματίζει.
Ποιος τον έχει διαβεβαιώσει, ότι αποκλείεται να Φύγει
νωρίτερα, από άλλον λόγο; (π.χ. Η μάννα μου είχε φιάλη οξυγόνου και Έφυγε από
εγκεφαλικό. Άλλος είχε καρκίνο και Έφυγε από τροχαίο. Άλλον τον ετοίμαζαν για
τον Τελευταίο Ασπασμό και ζει, πάνω από δεκαετία. Αμέτρητα τα παραδείγματα, όχι
μόνο τα δικά μου.)
Στην ουσία, φοβάται τον θάνατο.
Διαφήμιση και ιδέες, δίνει;
Τα παράπονό του για τα ασφαλιστικά μας ταμεία, το να μας
φέρουν πιο γρήγορα καλύτερη ποιότητα θανάτου, νομίζω, τον ενδιαφέρει πιο πολύ,
απ’ την ίδια την καλύτερη ποιότητα υγείας για ζωή, που ενδιαφέρει, όλη την
Ελλάδα!
Πολύ εγωιστή τον βρίσκω, ακούγοντάς τον, να λέει: «η Ελλάδα
κόλλησε στα Θρησκοληπτικά της… (Κάπως έτσι το είπε.)
«Δεν έχουμε και γάζες, φάρμακα, γιατρούς, δεν έχουμε και τον
νόμο της ευθανασίας…!»
Ίσια κι όμοια.
Τότε να αρχίσουμε να κάνουμε ευθανασία και στα καρκινοπαθή
παιδιά, στα παιδιά με ιδιαίτερες ανάγκες, στα γερόντια που στοιχίζουν πολλά και
άλλους, χιλιάδες ασθενείς!
Ντροπή του, που το λέει και δημόσια!
«Ταρακουνά», κακώς, ο φοβισμένος ασθενής.
Επειδή είναι δημόσιο πρόσωπο, δε νομίζω πως έχει αυτό το
δικαίωμα, να μας προσθέτει κι άλλες εξτρά σκοτούρες στην καθημερινότητά μας.
Δεν είναι δύναμη, αυτό, ούτε διαύγεια. Κόλλημα και δειλία
είναι.
Στην ουσία, ζητάει βοήθεια.
«Λυπηθείτε με, πεθαίνω, αλλά θα ΦΥΓΩ μόνος μου, γιατί βρήκα
και εύκολο τρόπο και το μπορώ, γιατί είμαι μάγκας! Θα δυσκολευτώ οικονομικά,
αλλά… θα τα καταφέρω!
Μα, τι άθλημα κι αυτό!
Κι αν είναι και πατέρας, τι ωραίο πρότυπο!
Ένας καλός ψυχολόγος, πράγματι, θα μπορούσε να τον βοηθήσει.
Γιατί το ανακοίνωσε;
ΓΙΑ ΚΑΛΟ τίνος;
Ας πήγαινες να το κάνεις και θα τα μαθαίναμε μετά, Φίλος!
Κρίμα!
Χάνονται τόσες ζωές, μια η δική σου, μια η δική μου, δεν
έχει καμιά σημασία. Χάνονται χιλιάδες ζωές, κάθε μέρα!
Κάποια στιγμή, όλοι θα φύγουμε.
Μού θυμίζεις όταν ήμουνα έγκυος στα 23, φοβόμουνα να
γεννήσω, καθώς φούσκωνε η κοιλιά μου.
Και καμάρωνα και έτρεμα, συγχρόνως, πέρα απ' την ευθύνη που
ένιωθα πως φέρνω ένα παιδί στον κόσμο και θα έπρεπε να το ρωτήσω, πρώτα, αν
θέλει να έρθει, αν είμαι άξια για μάνα, τότε δεν υπήρχαν και σχολές γονέων.
Άργησα πολύ να πω, το: "Όπως τόσες μανάδες, κι εγώ! Κι
αν πεθάνω στη γέννα, πέθανα!»
Μέχρι να πείσω τον εαυτό μου, γέννησα!
Ήταν καθαρά εγωιστικό. Τον εαυτούλη μου σκεφτόμουνα, (όπως
εσείς, τώρα), όχι το παιδί, οπότε, ήρθε η ώρα του, πόνεσα, έκλαψα, γέννησα, δε
με ρώτησε η ζωή, το πως και το πότε.
Και πάνω στον χρόνο, ξαναγέννησα, και κινδύνεψα κι εγώ και
το παιδί, παρ’ όλο που ήξερα πως στις γέννες οι γυναίκες, τελικά, δεν
πεθαίνουν! (εκτός περιπτώσεων)
Ήταν καθαρά εγωιστικό. Τον εαυτούλη μου σκεφτόμουνα, όχι το
παιδί, οπότε, ήρθε η ώρα του, πόνεσα, έκλαψα, γέννησα, δε με ρώτησε το πως και
πότε.
Έχω πολλά να πω, αλλά θα είμαι σύντομη.
Μια βραδιά του 2005, ένας γιατρός διέγνωσε πως θα
προλάβαινα να βγω απ' την πόρτα του ιατρείου του, αλλά.... δεν
έδινε εγγύηση για ξημέρωμα…
Μού έδωσε τυπικά... χαρτιά για εξετάσεις το πρωί, κι έφυγα.
Η καρωτίδα έστελνε αίμα στον εγκέφαλο σα βρύση ανοιχτή....
Ακούγονταν μέσα στο ιατρείο και ο γιατρός είχε γίνει
κίτρινος, σαν το φλουρί.
Κι εγώ φοβήθηκα, αλλά νωρίτερα, εντελώς τυχαία, ο Θεός που
Πιστεύω, μού είχε στείλει ΣΗΜΑΔΙ.
Στην βιβλιοθήκη του ιατρείου του, πριν μπω, χρύσιζε ένα
βιβλίο
που έγραφε τίτλο:
"ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΣΤΕΚΕΙ Ο ΘΕΟΣ"
ΈΦΥΓΑ. Κι ο άντρας μου μαζί. Αντέδρασε κρύα, ψυχρά,
παράξενα, εκείνο το βράδυ, γιατί είχε σοκαριστεί.
«Έλα, που ακούς τις χαζομάρες του γιατρού!» κι εγώ, πόσο
πολύ ήθελα να με πάρει αγκαλιά, εκείνες τις ώρες!
Τελικά, ίσως ήταν και καλύτερα, γιατί θα λύγιζα.
Κι εκείνος θα λύγιζε, κι είχαμε και παιδιά, κι οφείλαμε να
είμαστε και οι δυο όρθιοι γι’ αυτά, (για όσο, εγώ), να μην τα τραυματίσουμε και
παραπάνω!
Φυσικά και δεν είπα τίποτα στα παιδιά, όταν γυρίσαμε σπίτι.
Αφού τακτοποιήθηκε για βράδυ η οικογένεια, κι εγώ ακόμα
ζούσα, κάθισα όπως τώρα στο τραπέζι μου, γράφοντας όσα δεν είπα και ίσως δεν
προλάβαινα...
Μεγάλη η Συνέχεια και ζω ακόμα, από πολλά λάθη γιατρών,
μηχανημάτων και ΚΥΡΙΩΣ ΘΑΥΜΑΤΩΝ.
Είστε πολύ εγωιστής, πάτε να γλυτώσετε από πόνο τους
ανθρώπους που σας αγαπούν και στην ουσία, σκοτώνετε εγωιστικά αργά, αυτούς, ενώ
φροντίζετε να το μάθουν όλοι!
Βρίσκω πολύ πιο δυνατούς αυτούς που αυτοκτονούν απρόοπτα και
ξαφνιάζουν, και όχι εσάς, λυπάμαι!
Δώσ' τε τα λεφτά της ευθανασίας, να κάνετε κανα δυό καλά, κι
αλλάξ' τε στάση ζωής, δεν ξέρω πια ήταν, συμπεραίνω απ' ότι βλέπω, έναν άνθρωπο
δειλό, φοβισμένο, κι όχι αξιοπρεπή, τάχα, ελέγχοντας την ζωή του!
Την δικιά μας πάτε να μπερδέψετε, αυτό διακρίνω.
Μια χαρά τα λέει ο Ιερέας, κι ας μην ξεψύχησαν πολλοί στην
αγκαλιά του!
Επειδή όμως στην δική μου αγκαλιά και Έφυγαν και ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΑΝ
άνθρωποι, και πολλοί και ζουν ακόμα, χαλαρώστε!
Βρείτε τα με τον εαυτό σας, επί της ουσίας, ΣΙΩΠΗΣΤΕ και μην
το παίζετε και ΗΡΩΑΣ!
Άμα το κάνετε, μπορεί και να σας χειροκροτήσω!
Ε, μα, κι έχασα το απόγευμά μου, για να μού περάσετε την
ΑΝΔΡΕΙΑ ΣΑΣ!
ΘΕΟΥΛΗΣ ΞΕΡΕΙ, κι ο κακός, μαζί, το πότε!
Εκείνος που σας διεκδικεί, αναλόγως....
Εσείς, μπορείτε να προγραμματίζετε, όσα θέλετε.
Και όχι, δεν θα σας κλάψω προκαταβολικά, γιατί αυτό θέλετε.
Τον οίκτο μου τον κρατάω για άλλους που το αξίζουν.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Πηδήξ' τε!
Ελευθερία έχουμε!
Ε, μα!
Τί μας το λέτε;
Γιατί να μού είναι σημαντικό το προσωπικό σας θέμα, και να
πρέπει να το ακούσω στις ειδήσεις, δεν κατάλαβα!
Ο Θεός που Πιστεύω ή που θα νοιαστεί ή που θα αδιαφορήσει
για σας.
Εκείνος ξέρει.
Οι άνθρωποι, άλλοι θα λυπηθούν, άλλοι θα γελάσουν, άλλοι θα θυμώσουν, (όπως εγώ), άλλοι θα
ψάξουν διεύθυνση ακόμα και δανεικά, για να γλυτώσουν κι αυτοί, απ’ την πολύ "αξιοπρέπεια", να πληρώνεις ακριβά, για να πεθάνεις, όποτε εσύ γουστάρεις!
Εσείς δεν ξέρετε, ακόμα, αλλά εγώ έχω μάθει πως η ΨΥΧΗ δεν
πεθαίνει, βασανίζεται μετά και υποφέρει συνέχεια.
Θα «κοιμηθείτε» και οι εφιάλτες σας, δε θα έχουν τελειωμό.
Εκεί θα δείτε τι πάει να πει «αξιοπρέπεια» χαμένη!
Κι αυτό δεν το λέω από κατήχηση, αλλά επειδή είχα και σε
τέτοιες... εμπειρίες... βασανισμένων που ζητούν ΣΥΓΓΝΩΜΗ, αλλά… όσο κι αν
προσεύχομαι εγώ για την ψυχή τους, δεν βρίσκει αναπαμό.
...Γιατί, τελικά, αμαρτία δεν είναι μόνο, το τι ΘΑ κάνετε, την
δική σας τη ζωή (γούστο σας και καπέλο σας!) και ΑΝ, το κάνετε, αλλά σε πόσους
καταφέρατε να "φυτέψετε" αυτή την «άρρωστη" ιδέα, όχι μόνο σε
ασθενείς, αλλά και Βουλευτές!
Τώρα ειδικά που το ΘΡΗΣΚΟ- πουλήθηκε, όλα είναι πιο εύκολα!
Ποιος θα βγει να απεργήσει έξω απ’ την Βουλή, γιατί κάποιοι
θέλουν να πεθάνουν εύκολα και γρήγορα;
Σκοτιστήκατε… κι εσείς, κι εμείς!
Ή μήπως, τελικά, θα την θέλατε την Ελλαδίτσα μας και σ’
αυτό, να είναι εξελιγμένη!!!
Τα ζώα, με λιγότερο νου κι έρχονται στον κήπο σου, να
ζητήσουν βοήθεια!
Ήρθαν πολλά στον δικό μου. Κι έζησαν. Τα φρόντισα, εκτός από
δυο, το ένα που τον επέλεξε για ήσυχο σημείο να πεθάνει και το άλλο σπάραζε,
παρέλυε, φτωχή, πάντα, έφερα και γιατρό, του κάναμε ευθανασία, να μην υποφέρει,
άλλο.
Σε δυο μέρες η παράλυση είχε φτάσει μέχρι το κεφάλι.
Εκεί, ίσως έπρεπε.
Βολεύομαι… να έχω ήσυχη την συνείδησή μου.
Εγώ, (της Κατερίνας) δεν είμαι παπά Νικόλαος Μανώλης, ο
γλυκύτατος! (Υγεία κι ευλογία και στην παπαδιά του!) είμαι σκληρή, σκληρότατη,
κι ας με λένε του ευαισθήτου.
Τα γράμματα πήραν την
ροή του βίντεου, δεν ξέρω να τα διορθώσω, σχωράτε!
***
Ευαγγελάτε, τελείωσαν τα θέματα;
Έχω να σε δω, απ' τις "Αποδείξεις"!
Κρίμα, κι έχει τόσα να αποδείξεις αυτή την εποχή!
Μπερδεμένος κι εσύ;
***
Υγ.1 Βράδυ, μετέφερα το κείμενο στο γουόρντ, γιατί το
μεσημέρι δεν είχα χρόνο.
Πρόσθεσα κι άλλα, δεν πειράζει. Προσωπικό – δημόσιο ημερολόγιο
είναι, δεν υπήρχε περίπτωση να μη μ’ αγγίξει το θέμα, «απ’ όλες τις πάντες»,
που λέμε και στο χωριό μου!
Δεν ξέρω περισσότερα για τον κύριο, δεν έχει σημασία. Μέσα
απ’ αυτή την Στάση της ζωής του, τον γνωρίζω, που τυγχάνει να επιλέγει και τον
εύκολο θάνατο, αυτό θα κρίνω, δε μ’ ενδιαφέρει, κι αν σε λίγο μάθω, ότι έχει
κάνει του κόσμου τα ΚΑΛΑ!
Εύχομαι, τόσο ο Δικός μου ο Θεός, όσο και η δική του
«Δύναμη- αδυναμία», να τον Φωτίσει και να σταματήσει να διαφημίζει τον «πόνο»
του, γιατί, ΑΝ υπήρξε Δημόσιο πρόσωπο και πρότυπο, θα σκοτώσει χιλιάδες και θα
είναι ο μεγαλύτερος εγκληματίας στην Ιστορία της Ελλάδος.
Υγ2. Το «να τον ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΑ», θα ήταν το πρώτο που θα έλεγα,
μα είμαι πολύ προβληματισμένη πια, για ποιους να εύχομαι!
Άρχισα να μην θέλω να μεγαλώνουν φίδια στον κόρφο μου, γιατί
κάποτε τα λυπόμουνα κι αυτά, κι ας μ’ έτρωγαν, μα… αν είναι να φάνε χιλιάδες αθώους,
θα τα σκοτώσω και δική μου η αμαρτία… εκτός… αν τα πάω να ζήσουν στο περιβάλλον
που θέλουν, πρέπει και τους αρέσει.
Μέχρι εκεί, μπορώ.
Να ψαχτεί, αν «ελέγχει» την βαρύτητα των όσων λέει και οι
δημοσιογράφοι, λιγάκι… επιβάλλεται!
Κατερίνα με λένε.
Δεν κρύβομαι, εδώ είναι όλη μου η ζωή, κι είμαι πολυλογού, όταν
παίρνω φόρα, δυστυχώς!
Ώρα 11:59!
1 λεπτό πριν τις 12!
Εδώ φαίνονται αραιά, αλλά στο πρόχειρό μου, δεν είναι. Δε γίνεται να τα διορθώσω, ο καίσωρας πάει όπου θέλει!
ΑπάντησηΔιαγραφή