Βράδυ Ψυχοσάββατου, 18 Ιούνη 2016

...Δεν ήταν στο πρόγραμμα, Παναγιά μου, ΕΣΥ, ξέρεις καλύτερα, αφού δεν έτρεξαν οι έχοντες ρόδες, έπρεπε να τρέξω εγώ, και πάλι πρέπει, να προλάβω το τελευταίο λεωφορείο!
Αλλιώς, με τα ποδαράκια.... κι είμαι μακριά!
Λεφτά, γιοκ! Καλά που έχω εισιτήριο!
Είπαμε, εθελοντισμός, αναλάβαμε ευθύνη... θα σώσουμε τον κόσμο, πρέπει να σωθεί!
(Κούνια που με κούναγε...! Αν δεν θέλει ο ίδιος ο κόσμος να σωθεί, δε σώζεται... δυστυχώς!)

Γρήγορο κεράκι, κεράκια!
Πόσο χαρούμενα ΛΑΜΠΕΙΣ, απόψε!!!
Το Φως Σου, είναι ζεστό!

Ακόμα κι εδώ, δείχνεις γλυκιά!...

...ως ένα σημείο!
Τώρα είδα ολόκληρη την αγιογραφία, βάση φακού μου, το προσπερνάω, αφού, την ζεστασιά, κατάλαβα εκείνο το βράδυ.

Μού δίνουν ότι χρειάζομαι; την στιγμή που πρέπει;

ΠΟλλά τα ΚΛΙΚ, νύχτα, κάτι θα βγει! (Καλές!)

και τρέχουμε.

Να, κι ένα αλλιώτικο προσκυνητάρι, του Αγίου Βασιλείου!

Σταματάς, κάνεις Σταυρό και δεν νιώθεις τύψεις, αν δεν είχες λαδάκι, φυτιλάκι ή δεν στάθηκες να τ' ανάψεις!
Κι ο Άι- Βασίλης, ξέρει, εκεί, θέλει μόνο ΣΕΒΑΣΜΟ και ΣΤΑΥΡΟ!

Τα παράπονά του... δεν "φαίνονται", σαν τα άλλα, τα μαυρισμένα, καπνισμένα, σβηστά, παραμελημένα ή κόκκινα σαν σημαδούρες, μέσ' το δρόμο προσκυνητάρια!

Κι επειδή τα προσκυνητάρια, συνήθως, είναι για να θυμίζουν μια ΨΥΧΗ, (αυτό, δεν ξέρω, είναι κοντά ο Ιερός Ναός του Αγίου Βασιλείου, μπορεί να υπάρχει για άλλον λόγο), έτσι, δε θα έχει παράπονο κι εκείνη!

Έχω ξανασταθεί σ' αυτό το προσκυνητάρι, σκεπτόμενη, μα ήταν μέρα κι είναι σημείο μεγάλης κίνησης, πολλά τα πρόσωπα και τα αυτοκίνητα, χαζοφωτογράφα, δεν είμαι!

Πολλές μπλε νότες... (Καλές!)

***
Δεν νομίζω να έχω άλλη φώτο απ' την έκτακτη νυχτερινή διαδρομή, έχω κρατήσει όμως μία στιγμή, χωρίς μηχανή, στο μυαλό μου.
(Έχω αρκετά τέτοια κλικ, χαίρομαι, δεν εκτυπώνονται, ακόμα!)

Παλιά αστική, 5 άτομα, μαζί με τον οδηγό; Τελευταία ανέβηκα, τελευταία κατέβηκα!

Σχεδόν, απ' το προσκυνητάρι του Αγίου Εφραίμ, μόνη!

(Δε χωράει εδώ το ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ, εκείνης της νύχτας!!!)

Ο Οδηγός πέρασε φανάρια, μόνο για πάρτη μου, κι έπιασε και κόκκινο, ΕΚΕΙ....ΝΤΕ, που αφήνω λουλούδια, γιατί Έγινε Άνθρωπος και Όραμα, για πάρτη μου...! (Βλέπε Θαύματα και Σημάδια Νο 1 Περιφερειακός - Παναγία Γοργοεπήκοος)

Φρεσκοβαμμένες λευκές γραμμές, λάμπαν μέσ' τη νύχτα.

Ευθεία είχε πάρει κι οδηγός...μόνο εμένα είχε, μ' άφησε να πιάσω την υπόλοιπη ευθεία μου και με μια, μόνο, επιτόπου στροφή, έσβησε φώτα και σχόλασε...!

Λες, εσύ, που με διαβάζεις... ε, και;

Όλα είναι φυσιολογικότατα!

Πού τα "βλέπει" τα Θαυμαστά;

Έλα, μου, ντε!

Ακόμα κι αν είχα "μετρήσει" αριθμό "συμπτώσεων", όποιος δε θέλει να "δει", ποτέ δε θα δει, δεν το συζητάμε!

Υγ. Είχα πολλές φώτο, κράτησα λίγες, δε θυμάμαι ακριβώς ροή, είδωμεν.
Αν είναι εδώ κάτι ανεξήγητο, συμπληρώνω.