Αύριο παίδες θα αναγνωστεί στις Εκκλησιές ένα Βαγγέλιο... μα τι Βαγγέλιο! Ωρολογιακή βόμβα! Πάμε να το ιδούμε.
"Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ᾿Επηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη. ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ρίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. Tὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι. τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ. Tαῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω".
"Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ᾿Επηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη. ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ρίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. Tὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι. τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ. Tαῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω".
Εκ του κατά Λουκάν Η 5-15.
Να αποτολμήσω και την απόδοση στη Νέα Ελληνική? Αντε, συν Θεώ πάμε το.
"Ειπε ο Κύριος τούτη την παραβολή: βγήκε ο σπορέας να σπείρει τον σπόρο του. Πάνω λοιπόν που έσπερνε, ενας σπόρος έπεσε στον δρόμο και τον καταπάτησαν οι διαβάτες κι ύστερα τον έφαγαν τα πουλιά του ουρανού. Ένας άλλος σπόρος έπεσε πάνω σε μια πέτρα και, ενώ φύτρωσε, μετά ξεράθηκε, γιατί δεν βρήκε δροσιά. Ένας παράλλος σπόρος έπεσε μέσα στα αγκάθια, και μεγάλωσαν μαζί του και τ' αγκάθια και τον κατέπνιξαν και πάει. Μα ένας άλλος έπεσε στη γη την καλή, και φύτρωσε, κι όχι μόνο φύτρωσε αλλά έδωσε και καρπούς εκατό φορές πιο πολλούς.
Τότε τον ρώτησαν οι μαθητές Του, "τι πάει να πει αυτή η παραβολή που μας είπες???" Κι Εκείνος αποκρίθηκε: "Σ εσάς δόθηκε να γνωρίσετε τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού, στους άλλους όμως δόθηκαν με παραβολές, έτσι ώστε κι αν βλέπουν, να μη βλέπουν, κι αν ακούν, να μην καταλαβαίνουν. Το λοιπόν, η παραβολή σημαίνει τούτο: ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού. Οι σπόροι που έπεσαν στον δρόμο είναι αυτοί που τον άκουσαν, αλλά ύστερα έρχεται ο διαβολος κι αρπάζει τον λόγο μέσα απ' την καρδιά τους, για να μην τυχόν και πιστέψουν και σωθούν. Οι σπόροι που έπεσαν πάνω στην πέτρα είναι αυτοί, που όταν ακούσουν τον λόγο τον δέχονται με χαρά, αλλά ρίζα δεν έχουν κι έτσι πιστεύουν πρόσκαιρα, οπότε στους καιρούς των πειρασμών τα παρατούν κι απομακρύνονται. Οι δε σπόροι που έπεσαν στ αγκάθια, είναι αυτοί που ναι μεν άκουσαν, αλλά πέφτουν με τα μούτρα στις έγνοιες της ζωής, στα λεφτά και στις ηδονές κι έτσι ο σπόρος πνίγεται και να προκόψει δεν προλαβαίνει. Οι σπόροι όμως που πέσανε στη γη την καλή, είναι αυτοί που με καρδιά καλή καγαθή άκουσαν τον λόγο, τον έκαναν δικό τους και με υπομονή φέρουν καρπούς, πολλούς καρπούς...
Και λέγοντας τους αυτά, είπε "όποιος έχει αυτιά να ακούσει, ας ακούσει""
"Ειπε ο Κύριος τούτη την παραβολή: βγήκε ο σπορέας να σπείρει τον σπόρο του. Πάνω λοιπόν που έσπερνε, ενας σπόρος έπεσε στον δρόμο και τον καταπάτησαν οι διαβάτες κι ύστερα τον έφαγαν τα πουλιά του ουρανού. Ένας άλλος σπόρος έπεσε πάνω σε μια πέτρα και, ενώ φύτρωσε, μετά ξεράθηκε, γιατί δεν βρήκε δροσιά. Ένας παράλλος σπόρος έπεσε μέσα στα αγκάθια, και μεγάλωσαν μαζί του και τ' αγκάθια και τον κατέπνιξαν και πάει. Μα ένας άλλος έπεσε στη γη την καλή, και φύτρωσε, κι όχι μόνο φύτρωσε αλλά έδωσε και καρπούς εκατό φορές πιο πολλούς.
Τότε τον ρώτησαν οι μαθητές Του, "τι πάει να πει αυτή η παραβολή που μας είπες???" Κι Εκείνος αποκρίθηκε: "Σ εσάς δόθηκε να γνωρίσετε τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού, στους άλλους όμως δόθηκαν με παραβολές, έτσι ώστε κι αν βλέπουν, να μη βλέπουν, κι αν ακούν, να μην καταλαβαίνουν. Το λοιπόν, η παραβολή σημαίνει τούτο: ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού. Οι σπόροι που έπεσαν στον δρόμο είναι αυτοί που τον άκουσαν, αλλά ύστερα έρχεται ο διαβολος κι αρπάζει τον λόγο μέσα απ' την καρδιά τους, για να μην τυχόν και πιστέψουν και σωθούν. Οι σπόροι που έπεσαν πάνω στην πέτρα είναι αυτοί, που όταν ακούσουν τον λόγο τον δέχονται με χαρά, αλλά ρίζα δεν έχουν κι έτσι πιστεύουν πρόσκαιρα, οπότε στους καιρούς των πειρασμών τα παρατούν κι απομακρύνονται. Οι δε σπόροι που έπεσαν στ αγκάθια, είναι αυτοί που ναι μεν άκουσαν, αλλά πέφτουν με τα μούτρα στις έγνοιες της ζωής, στα λεφτά και στις ηδονές κι έτσι ο σπόρος πνίγεται και να προκόψει δεν προλαβαίνει. Οι σπόροι όμως που πέσανε στη γη την καλή, είναι αυτοί που με καρδιά καλή καγαθή άκουσαν τον λόγο, τον έκαναν δικό τους και με υπομονή φέρουν καρπούς, πολλούς καρπούς...
Και λέγοντας τους αυτά, είπε "όποιος έχει αυτιά να ακούσει, ας ακούσει""
Τι ερμηνεία να κάνω ρε παιδιά... Ο Χριστός μιλούσε απλά, απλά και στρωτά και όμορφα, για να Τον καταλαβαίνουν όλοι... Σπορέας είναι Εκείνος, ο Θεός. Σπόρος είναι ο λόγος Του. Η γη που θα πέσει το σπειρί είναι οι καρδιές μας.... Εκείνος σπείρει με λαχτάρα, να φυτρώσει ο καρπός και να κατακυριεύσει την υφήλιο γη, αλλά τι να γίνει που να, καμιά φορά ο σπόρος πέφτει πάνω σε έξυπνους και σε επιστήμονες, όπου σηκωθήκανε τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι ώφου μάνα μου, πέφτει πάνω σε αδιάφορους, σε αρνητές, σε βλάσφημους, σε βαριεστημένους, σε αχάριστους, πέφτει πάνω σε γνώμην έχοντες, "δεν ταιριάζουν στην εποχή μας αυτά" "μα είναι δυνατόν να ισχύουν αυτά στο σήμερα?" και αμάν και ζαμάν, πέφτει καμιά φορά και πάνω σε καμιά ψυχούλα που διψάει αλλά η ραθυμία και η ακηδία την κατακυριεύει και άντε γεια και ιδού, καμιά φορά, ξέρει Εκείνος, πέφτει ο σπόρος εκεί όπου η γη διψάει να γεννήσει καρπούς, και τότε ναι, εκεί βλέπεις έναν Υιό Φωτός, ένα Τέκνο Ημέρας, που μπορεί να μην έχει ούτε λεφτά, ούτε δόξες, ούτε μεγαλεία, ούτε θώκους ούτε τύφλες και μούτζες, αλλά ξέρεις ρε ηλίθιε ότι όταν ακουμπήσεις στον ώμο αυτού του καταφρονεμένου δεν πρόκειται να πέσεις ΠΟΤΕ, γιατί σε στηρίζει όχι εκείνος, αλλά μέσα απ' αυτόν ο ίδιος ο Θεός......
Θα ήθελα να γράψω ένα τόμο γι' αυτήν την παραβολή, αλλά ας περιοριστώ στον Οίκο της Μεγαλοδευτέρας εσπέρας.
Μη μείνωμεν έξω του Νυμφώνος Χριστού......
Καλή Κυριακούλα του Θεού να ξημερώσει.
Καληνύχτα κόσμεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!
Θα ήθελα να γράψω ένα τόμο γι' αυτήν την παραβολή, αλλά ας περιοριστώ στον Οίκο της Μεγαλοδευτέρας εσπέρας.
Μη μείνωμεν έξω του Νυμφώνος Χριστού......
Καλή Κυριακούλα του Θεού να ξημερώσει.
Καληνύχτα κόσμεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου