Πατριάρχης Δημήτριος
| Δημήτριος | |
|---|---|
| Οικουμενικός Πατριάρχης Κων/πόλεως | |
| Από | 16 Ιουλίου 1972 |
| Έως | 2 Οκτωβρίου 1991 |
| Προκάτοχος | Αθηναγόρας |
| Διάδοχος | Βαρθολομαίος |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 8 Σεπτεμβρίου 1914 Θεραπειά, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 2 Οκτωβρίου 1991 (77 ετών) |
Ο Δημήτριος (πλήρες όνομα: Δημήτριος Παπαδόπουλος, 8 Σεπτεμβρίου 1914 - 2 Οκτωβρίου 1991) ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τις 16 Ιουλίου του 1972 έως τις 2 Οκτωβρίου του 1991.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στα Θεραπειά της Κωνσταντινούπολης στις 8 Σεπτεμβρίου του 1914. Σπούδασε στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης (1931 - 1937). Χειροτονήθηκε διάκονος από τον Επίσκοπο Ναζιανζού Φιλόθεο το 1937 και Πρεσβύτερος το 1942 από τον ίδιο Αρχιερέα.
Από τον Οκτώβριο του 1937 μέχρι τον Άυγουστο του 1938 διετέλεσε Γραμματέας και Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης.
Από τον Μάιο του 1939 μέχρι τον Ιούνιο του 1945 υπηρέτησε ως διάκονος και έπειτα ως ιερέας στο Φερίκιοϊ.
Από το 1945 μέχρι το 1950 διετέλεσε Προϊστάμενος της Ορθόδοξης Κοινότητας της Τεχεράνης, την οποία και διοργάνωσε, ενώ κατόπιν τιμητικής έγκρισης από τον Σάχη της Περσίας δίδαξε την αρχαία Ελληνική Γλώσσα στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης.
Από το 1950 μέχρι το 1964 υπήρξε Προϊστάμενος της Κοινότητας Φερίκιοϊ.
Το 1964 εξελέγη Επίσκοπος Ελαίας και διορίσθηκε Αρχιερατικός προϊστάμενος της επισκοπικής περιφέρειας Ταταούλων (Κουρτουλούς).
Στη θέση αυτή έμεινε μέχρι το 1972 οπότε και εξελέγη Μητροπολίτης της Επαρχίας Ίμβρου και Τενέδου. Στις 16 Ιουλίου 1972 εξελέγη από την Ιερά Ενδημούσα Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης με το όνομα Δημήτριος. Κατά τη διάρκεια της εκλογής, η Τουρκική Κυβέρνηση είχε διαγράψει τα ονόματα τεσσάρων συνυποψηφίων του από τον κατάλογο εκλογίμων, μεταξύ αυτών του Σταυρουπόλεως Μαξίμου[1] και του θεωρούμενου ως βέβαιου νέου Πατριάρχη, του Χαλκηδόνας Μελίτωνος[2].
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του εργάστηκε για την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δέχθηκε τις επισκέψεις των Προκαθημένων όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών και συγκάλεσε τρεις Προσυνοδικές Πανορθόδοξες Διασκέψεις για την προετοιμασία Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Στις 30 Νοεμβρίου 1979 δέχθηκε στο Φανάρι την επίσκεψη του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄. Ο ίδιος ο Πατριάρχης Δημήτριος επισκέφτηκε πολλές ορθόδοξες χώρες, ήταν ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης που επισκέφτηκε την Αμερική, ενώ προεξήρχε στους εορτασμούς για τα 900 χρόνια της Μονής Πάτμου το 1988 και για τα 600 χρόνια της Μονής του Μεγάλου Μετεώρου το 1990. Τέλος, το 1990 επισκέφτηκε το Άγιο Όρος, ενώ κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του παρασκεύασε Άγιο Μύρο δύο φορές, το 1973 και το 1983.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος εξεδήμησε στις 2 Οκτωβρίου 1991 και στις 22 του ίδιου μήνα διάδοχός του εξελέγη ο από Χαλκηδόνος Βαρθολομαίος.
Αφορμή που τον έψαξα ήταν το άγαλμά του, εδώ: http://tamenoblog3.blogspot.com/2018/08/3.html
ΑπάντησηΔιαγραφή