ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
Την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016 στις 11:00 το πρωί συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κ.κ. Ιγνάτιο τριμελής επιτροπή με
Την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016 στις 11:00 το πρωί συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κ.κ. Ιγνάτιο τριμελής επιτροπή με
σκοπό την παράδοση των περίπου 5.000 υπογραφών που σχετίζονταν με την επιστροφή του Ιερέως Γεωργίου Δεληκώστα, στο Ιερό Προσκύνημα Παναγίας Γορίτσης Βόλου (Παναγία εις την Τρύπα). Να θυμίσουμε ότι ο π. Γεώργιος απομακρύνθηκε από το Ιερό Προσκύνημα όπου διακονούσε τους τελευταίους 28 μήνες, με απόφαση του Μητροπολίτη, λόγο των πιέσεων που δέχθηκε από διάφορους εκκλησιαστικούς κύκλους που διαφωνούσαν τόσο με τον τρόπο προσέγγισης των πιστών όσο και με τον τρόπο που εκφραζόταν στην προσωπική του ζωή. Ο ογκώδης φάκελος των υπογραφών συνοδευότανε από την κάτωθι επιστολή:
Σεβασμιώτατε,
ο πατήρ Γεώργιος Δεληκώστας κατόρθωσε κατά την παραμονή του στην Παναγία εις την Τρύπα να προσελκύσει πάρα πολλούς ανθρώπους στην Εκκλησία, οι περισσότεροι εκ των οποίων μέχρι πρότινος δεν συμμετείχαν ενεργά. Βρήκαν πνευματικό καταφύγιο, εκτός όλων των άλλων, άνθρωποι όλων των ηλικιών, με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, μέλη διαλυμένων οικογενειών, οικονομικά ασθενείς, άνεργοι και κυρίως νέοι σε ηλικία. Για όσο διάστημα παρέμεινε ο πατήρ Γεώργιος, επιτέλεσε ένα σπουδαιότατο έργο συντήρησης του ιστορικού αυτού ναού (ο απολογισμός του έργου των δύο ετών βρίσκεται ανηρτημένος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), ο οποίος μέχρι τότε ήταν αντιμέτωπος με την εγκατάλειψη και την φθορά.
Μέχρι την απομάκρυνσή του πατρός Γεωργίου, ο ναός έσφυζε από ζωή. Γύρω από τον πατέρα μας είχαμε δημιουργήσει μια αληθινή οικογένεια, άνθρωποι από όλες τις περιοχές του Βόλου, οι οποίοι δεχθήκαμε απεριόριστη αγάπη, κατανόηση και συμπαράσταση. Ενταχθήκαμε στην εκκλησιαστική ζωή, δημιουργήσαμε αδελφικούς δεσμούς μεταξύ μας, χωρίς τον φόβο της απόρριψης ή της κατάκρισης από τον πατέρα Γεώργιο, ο οποίος ήταν πάντοτε προσιτός, και πρόθυμος όποτε και να τον χρειάστηκε ο οποιοσδήποτε πιστός. Δεν τον είδαμε ποτέ να αντιμετωπίζει τον ρόλο του ως επάγγελμα, παρά ως ένας οικείος, τίμιος και εργατικότατος πατέρας που φροντίζει και νοιάζεται για όλα τα παιδιά του. Βιώσαμε τις έννοιες «μετάνοια, συγχώρεση, νηστεία, εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία, προσφορά, αγάπη» και πορευόμασταν μέχρι πριν λίγο καιρό με ελαφριά καρδιά, γνωρίζοντας πως κάθε ώρα της μέρας ή κάθε Κυριακή, μπορούσαμε να πάμε «σπίτι» μας και να δούμε τα «αδέρφια» μας. Γιατί έτσι ονομάσαμε την εκκλησία αυτή, έτσι την αισθανθήκαμε, και τόσο πολύ την αγαπήσαμε. Ακριβώς όπως το σπίτι μας και την οικογένειά μας.
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, αυτή η οικογένεια έχει διασπαστεί και διασκορπιστεί. Έχουμε απομακρυνθεί από τους οικείους μας και φυσικά από τον πατέρα Γεώργιο, τον παπα-Γιώργη μας. Σε αυτές τις τόσο δύσκολες ημέρες, οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να μεταβούμε και να συμμετάσχουμε στην Θεία Λειτουργία στην Άνω Γατζέα, όπου έχετε μεταθέσει τον παπά μας, καθώς πολλοί μετακινούμασταν με τα πόδια για να εκκλησιαστούμε. Μετακινούμασταν έτσι, όχι απλά για να πάμε στην εκκλησία, αλλά για να μοιραστούμε την αγάπη, να συμμετέχουμε ενεργά στην Λειτουργία, να ψάλλουμε όλοι μαζί, να κοινωνήσουμε, καθώς όλα ήταν κατανοητά και ανθρώπινα, όχι απόμακρα και άγνωστα. Τώρα δεν μπορούμε να το κάνουμε, γιατί έχετε διασπάσει τους πιστούς.
Πώς μας τιμωρείτε έτσι, όταν τόσο ταλαιπωρούμαστε καθημερινά; Γιατί να πρέπει να χάσουμε αυτή την οικογένεια που μέρα την μέρα πλήθαινε και να πρέπει να επιλέξουμε ή τον παπά μας που βρίσκεται μακριά ή τα αδέρφια μας που έχουν πια μοιραστεί σε άλλες εκκλησίες; Γιατί να δούμε το «σπίτι» μας να ερημώνει, όταν γνωρίζαμε πως εκεί θα είχαμε πάντα μια καλή κουβέντα ή λίγη συντροφιά; Είναι κακό να ενώνονται οι άνθρωποι και να χαίρουν της αγάπης ενός ιερέα; Είναι κακό να έχουμε την τόσο ανακουφιστική πνευματική του καθοδήγηση; Είναι κακό να νιώθουμε πως ο ιερέας είναι ένας από εμάς και να μην φοβόμαστε να του μιλήσουμε; Είναι κακό να καταλαβαίνουμε τον λόγο του Κυρίου, μέσω του καθαρού λόγου και της μελωδικής φωνής του παπά-Γιώργη μας; Είναι κακό να βρίσκουμε ξανά τον δρόμο μας προς την πίστη όταν όλα γύρω μας καταρρέουν; Σας παρακαλούμε, η χώρα μας στερεί τα πάντα από τα παιδιά της τα τελευταία χρόνια, μην μας κλείνετε και την πόρτα προς την πίστη, δεν έχουμε τίποτα άλλο πια. Αν επιστρέψει ο πατήρ Γεώργιος, δεν θα υπάρξει κάποιος νικητής, εκτός από την Αγάπη. Ο Χριστός μας είναι η Αγάπη. Ζητάμε να μας βοηθήσετε να παραμείνουμε κοντά του.
Με απόλυτη εμπιστοσύνη στην Πατρική σας κρίση και την αγάπη σας προς το ποίμνιο, ευελπιστούμε και ευχόμαστε να επικρατήσει η αγάπη και να επαναφέρετε τον πατέρα Γεώργιο Δεληκώστα στο Ιερό Προσκύνημα Παναγίας Γορίτσης (Παναγία εις την Τρύπα) στον Βόλο.
Η τριμελής επιτροπή έτυχε «τυπικά θερμής» υποδοχής. Έπειτα από την παράδοση των υπογραφών, ο Μητροπολίτης δεσμεύτηκε ότι θα τις «προωθήσει» στα αρμόδια όργανα που χειρίζονται την υπόθεση. Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν τυπική. Η επιτροπή έθεσε και τεκμηρίωσε τα επιχειρήματα της στον Μητροπολίτη, όπου με τη σειρά του, αφού συνεχάρη την όλη προσπάθεια συλλογής των υπογραφών, τα αντέκρουσε λέγοντας ότι γνωρίζει πολύ καλύτερα τα τεκτενόμενα από ότι οι 5.000 υπογραφόμενοι και λοιποί χιλιάδες υποστηρικτές του π. Γεωργίου. Συμπληρώνοντας, είπε ότι οι αποφάσεις για τέτοιου είδους ζητήματα δεν παίρνονται από τον ίδιο αλλά από συλλογικό όργανο της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος. Κλείνοντας τη συνάντηση και χωρίς να δοθεί κάποια σαφής απάντηση στο αίτημα των πιστών, τόνισε ότι όλα έγιναν με γνώμονα την πατρική του αγάπη προς το πρόσωπο του π. Γεωργίου. Τα μέλη της επιτροπής, αποχωρώντας από το γραφείο του Μητροπολίτη, τόνισαν ότι οι πιστοί θα συνεχίσουν αμείωτα τις προσπάθειες τους, για όσο καιρό χρειαστεί.
Σεβασμιώτατε,
ο πατήρ Γεώργιος Δεληκώστας κατόρθωσε κατά την παραμονή του στην Παναγία εις την Τρύπα να προσελκύσει πάρα πολλούς ανθρώπους στην Εκκλησία, οι περισσότεροι εκ των οποίων μέχρι πρότινος δεν συμμετείχαν ενεργά. Βρήκαν πνευματικό καταφύγιο, εκτός όλων των άλλων, άνθρωποι όλων των ηλικιών, με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, μέλη διαλυμένων οικογενειών, οικονομικά ασθενείς, άνεργοι και κυρίως νέοι σε ηλικία. Για όσο διάστημα παρέμεινε ο πατήρ Γεώργιος, επιτέλεσε ένα σπουδαιότατο έργο συντήρησης του ιστορικού αυτού ναού (ο απολογισμός του έργου των δύο ετών βρίσκεται ανηρτημένος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), ο οποίος μέχρι τότε ήταν αντιμέτωπος με την εγκατάλειψη και την φθορά.
Μέχρι την απομάκρυνσή του πατρός Γεωργίου, ο ναός έσφυζε από ζωή. Γύρω από τον πατέρα μας είχαμε δημιουργήσει μια αληθινή οικογένεια, άνθρωποι από όλες τις περιοχές του Βόλου, οι οποίοι δεχθήκαμε απεριόριστη αγάπη, κατανόηση και συμπαράσταση. Ενταχθήκαμε στην εκκλησιαστική ζωή, δημιουργήσαμε αδελφικούς δεσμούς μεταξύ μας, χωρίς τον φόβο της απόρριψης ή της κατάκρισης από τον πατέρα Γεώργιο, ο οποίος ήταν πάντοτε προσιτός, και πρόθυμος όποτε και να τον χρειάστηκε ο οποιοσδήποτε πιστός. Δεν τον είδαμε ποτέ να αντιμετωπίζει τον ρόλο του ως επάγγελμα, παρά ως ένας οικείος, τίμιος και εργατικότατος πατέρας που φροντίζει και νοιάζεται για όλα τα παιδιά του. Βιώσαμε τις έννοιες «μετάνοια, συγχώρεση, νηστεία, εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία, προσφορά, αγάπη» και πορευόμασταν μέχρι πριν λίγο καιρό με ελαφριά καρδιά, γνωρίζοντας πως κάθε ώρα της μέρας ή κάθε Κυριακή, μπορούσαμε να πάμε «σπίτι» μας και να δούμε τα «αδέρφια» μας. Γιατί έτσι ονομάσαμε την εκκλησία αυτή, έτσι την αισθανθήκαμε, και τόσο πολύ την αγαπήσαμε. Ακριβώς όπως το σπίτι μας και την οικογένειά μας.
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, αυτή η οικογένεια έχει διασπαστεί και διασκορπιστεί. Έχουμε απομακρυνθεί από τους οικείους μας και φυσικά από τον πατέρα Γεώργιο, τον παπα-Γιώργη μας. Σε αυτές τις τόσο δύσκολες ημέρες, οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να μεταβούμε και να συμμετάσχουμε στην Θεία Λειτουργία στην Άνω Γατζέα, όπου έχετε μεταθέσει τον παπά μας, καθώς πολλοί μετακινούμασταν με τα πόδια για να εκκλησιαστούμε. Μετακινούμασταν έτσι, όχι απλά για να πάμε στην εκκλησία, αλλά για να μοιραστούμε την αγάπη, να συμμετέχουμε ενεργά στην Λειτουργία, να ψάλλουμε όλοι μαζί, να κοινωνήσουμε, καθώς όλα ήταν κατανοητά και ανθρώπινα, όχι απόμακρα και άγνωστα. Τώρα δεν μπορούμε να το κάνουμε, γιατί έχετε διασπάσει τους πιστούς.
Πώς μας τιμωρείτε έτσι, όταν τόσο ταλαιπωρούμαστε καθημερινά; Γιατί να πρέπει να χάσουμε αυτή την οικογένεια που μέρα την μέρα πλήθαινε και να πρέπει να επιλέξουμε ή τον παπά μας που βρίσκεται μακριά ή τα αδέρφια μας που έχουν πια μοιραστεί σε άλλες εκκλησίες; Γιατί να δούμε το «σπίτι» μας να ερημώνει, όταν γνωρίζαμε πως εκεί θα είχαμε πάντα μια καλή κουβέντα ή λίγη συντροφιά; Είναι κακό να ενώνονται οι άνθρωποι και να χαίρουν της αγάπης ενός ιερέα; Είναι κακό να έχουμε την τόσο ανακουφιστική πνευματική του καθοδήγηση; Είναι κακό να νιώθουμε πως ο ιερέας είναι ένας από εμάς και να μην φοβόμαστε να του μιλήσουμε; Είναι κακό να καταλαβαίνουμε τον λόγο του Κυρίου, μέσω του καθαρού λόγου και της μελωδικής φωνής του παπά-Γιώργη μας; Είναι κακό να βρίσκουμε ξανά τον δρόμο μας προς την πίστη όταν όλα γύρω μας καταρρέουν; Σας παρακαλούμε, η χώρα μας στερεί τα πάντα από τα παιδιά της τα τελευταία χρόνια, μην μας κλείνετε και την πόρτα προς την πίστη, δεν έχουμε τίποτα άλλο πια. Αν επιστρέψει ο πατήρ Γεώργιος, δεν θα υπάρξει κάποιος νικητής, εκτός από την Αγάπη. Ο Χριστός μας είναι η Αγάπη. Ζητάμε να μας βοηθήσετε να παραμείνουμε κοντά του.
Με απόλυτη εμπιστοσύνη στην Πατρική σας κρίση και την αγάπη σας προς το ποίμνιο, ευελπιστούμε και ευχόμαστε να επικρατήσει η αγάπη και να επαναφέρετε τον πατέρα Γεώργιο Δεληκώστα στο Ιερό Προσκύνημα Παναγίας Γορίτσης (Παναγία εις την Τρύπα) στον Βόλο.
Η τριμελής επιτροπή έτυχε «τυπικά θερμής» υποδοχής. Έπειτα από την παράδοση των υπογραφών, ο Μητροπολίτης δεσμεύτηκε ότι θα τις «προωθήσει» στα αρμόδια όργανα που χειρίζονται την υπόθεση. Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν τυπική. Η επιτροπή έθεσε και τεκμηρίωσε τα επιχειρήματα της στον Μητροπολίτη, όπου με τη σειρά του, αφού συνεχάρη την όλη προσπάθεια συλλογής των υπογραφών, τα αντέκρουσε λέγοντας ότι γνωρίζει πολύ καλύτερα τα τεκτενόμενα από ότι οι 5.000 υπογραφόμενοι και λοιποί χιλιάδες υποστηρικτές του π. Γεωργίου. Συμπληρώνοντας, είπε ότι οι αποφάσεις για τέτοιου είδους ζητήματα δεν παίρνονται από τον ίδιο αλλά από συλλογικό όργανο της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος. Κλείνοντας τη συνάντηση και χωρίς να δοθεί κάποια σαφής απάντηση στο αίτημα των πιστών, τόνισε ότι όλα έγιναν με γνώμονα την πατρική του αγάπη προς το πρόσωπο του π. Γεωργίου. Τα μέλη της επιτροπής, αποχωρώντας από το γραφείο του Μητροπολίτη, τόνισαν ότι οι πιστοί θα συνεχίσουν αμείωτα τις προσπάθειες τους, για όσο καιρό χρειαστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου