και θα υπάρχη εις γενεάς γενεών,

και θα υπάρχη εις γενεάς γενεών, είναι τούτο· Γεν. 9,11-12. ΕΚΕΙ

ΣΧ. Ώ! και μού εξηγήθηκε κι ένα "όνειρο"!