***
***
***
Προσβλήθηκε ο Πάπας από τον φονικό COVID-19;
***
***
Σάββατο 29 Φεβρουαρίου 2020
Κοροναϊός : Η Εκκλησία ενημερώνει τους πιστούς, «προσευχηθείτε και τηρήστε τους κανόνες υγιεινής»
***
***
ΠΗΓΗ
Κοροναϊός : Η Εκκλησία ενημερώνει τους πιστούς, «προσευχηθείτε και τηρήστε τους κανόνες υγιεινής»
«Να εντείνουμε όλοι τις προσευχές μας προς τον Νικητή της φθοράς και του θανάτου Κύριο» συστήνει σε εγκύκλιο προς όλες τις Μητροπόλεις η Ιερά Συνοδος και τις προτρέπει να συμβάλουν στην σωστή ενημέρωση των πιστών για την τήρηση των αναγκαίων κανόνων υγιεινής προκειμένου να μην εξαπλωθεί ο κοροναϊός, αλλά και στην αποφυγή πανικού.
Άμεση ήταν η ανταπόκρισή της Ιεράς Συνόδου που έστειλε Εγκύκλιο Σημείωμα προς τις Μητροπόλεις επισημαίνοντας την συμβολή της Εκκλησίας στην προσπάθεια για την πρόληψη της νόσου, συστήνοντας «να εντείνουμε όλοι τις προσευχές μας προς τον Νικητή της φθοράς και του θανάτου Κύριο» και ζητώντας την συμβολή τους στην ενημέρωση των πιστών για την τήρηση των αναγκαίων κανόνων υγιεινής, αλλά και στην αποφυγή δημιουργίας πανικού.
Επικοινωνία Μητσοτάκη – Ιερώνυμου
Ειδικότερα όπως αναφέρεται στην σχετική ανακοίνωση, «η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος γνωρίζει ότι σήμερα το πρωί ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος κ. Κυριάκος Μητσοτάκης επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο Β’, ζητώντας του την αρωγή της Εκκλησίας της Ελλάδος ως προς το κομβικό για την αποτροπή της εξαπλώσεως του νέου κοροναϊού (2019-nCov) ζήτημα της ενημερώσεως του πιστού Λαού.
Ο Μακαριώτατος επεσήμανε στον κύριο Πρωθυπουργό ότι, όπως πάντοτε, η Εκκλησία της Ελλάδος στέκεται στο πλευρό της Ελληνικής Πολιτείας και θα Την συνδράμει με όλες Της τις δυνάμεις και τα μέσα σε κάθε ζήτημα που αφορά στον Ελληνικό Λαό.»
Προσευχηθείτε και τηρήστε τους κανόνες υγιεινής
Κατόπιν τούτων, η Ιερά Σύνοδος, «με Εγκύκλιο Σημείωμα το οποίον ήδη απεστάλη προς τις Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, επεσήμανε την συμβολή της Εκκλησίας στην προσπάθεια για την πρόληψη της νόσου, την οποία προκαλεί ο νέος κοροναϊός, ζητώντας τα εξής:
1) Να εντείνουμε όλοι τις προσευχές μας προς τον Νικητή της φθοράς και του θανάτου Κύριο Ιησού Χριστό, ώστε να διαφυλάξει υγιή και ακεραία την κληρονομία Του.
2) Οι ειδικοί επιστήμονες, τόσο της Πατρίδος μας όσο και του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας διαβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει λόγος πανικού και ότι η μεγαλύτερη πλειοψηφία όσων νοσήσουν, απλώς θα παρουσιάσει συμπτώματα, τα οποία ομοιάζουν προς την γρίπη. Ως εκ τούτου, ακολουθούμε μόνο τις επίσημες ενημερώσεις και το τι μας συστήνουν οι επιστήμονες.
3) Ως προς την πρόληψη του ιού, οφείλουμε:
α) Να πλένουμε τα χέρια μας τακτικά.
β) Να χρησιμοποιούμε αντισηπτικά με οινόπνευμα.
γ) Εάν έχουμε βήχα ή πυρετό να επικοινωνούμε τηλεφωνικά με τον ιατρό μας και όχι να μεταβαίνουμε στο ιατρείο ή στο νοσοκομείο αμέσως.
δ) Να τηρούμε απόσταση από όποιον παρουσιάζει συμπτώματα.
ε) Να καθαρίζουμε τις επιφάνειες και να αερίζουμε καλά τα σπίτια, τους χώρους εργασίας και τους Ιερούς Ναούς.
στ) Όσοι παρουσιάζουν συμπτώματα ασθενείας, ας αποφύγουν προσωρινώς τους χώρους μαζικής συναθροίσεως καθώς και τους ασπασμούς και εναγκαλισμούς, χάριν της προστασίας της υγείας των αδελφών του Χριστού.
4) Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται για όσους συνανθρώπους μας ανήκουν στις υγειονομικώς ευπαθείς ομάδες, πάσχοντες από αναπνευστικά προβλήματα ή σακχαρώδη διαβήτη ή καρδιαγγειακά νοσήματα, οι οποίοι οφείλουν να επιδείξουν πολύ μεγαλύτερη προσοχή ώστε να μη νοσήσουν.
Καλό είναι να αποφεύγουν την έξοδο από την οικία τους εάν δεν είναι απολύτως απαραίτητο, να είναι ακόμη πιο προσεκτικοί στην σχολαστική υγιεινή και καθαριότητα και, εάν υπάρχουν κάποιοι που φροντίζουν τους ασθενείς, αυτοί να φορούν μάσκα.»
Ηρεμία και αλληλεγγύη
Τέλος, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος «επισημαίνει ότι όλοι μας δεν πρέπει να λησμονούμε ότι κάθε δυσκολία, ακόμα και η νόσος, μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία συνοχής και να φέρει στην επιφάνεια την θετική πλευρά των ανθρωπίνων σχέσεων, η οποία δύναται να εκφραστεί με γενναιότητα, ηρεμία και αλληλεγγύη.»
» Όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί καλούμαστε να παραδοθούμε στο θέλημα του Θεού, γνωρίζοντας πως η θεοπρεπής και αξιοπρεπής αντιμετώπιση της ασθένειας, συνιστά μετοχή του ανθρώπου στο μαρτύριο της συνειδήσεως και θυσία ευώδη ενώπιον του Θεού, ενώ και η ουσιαστική βοήθεια και συνεργασία στην μη εξάπλωση της ασθενείας, μάς οδηγεί στην πραγμάτωση της διακονικής αγάπης».
***
ΠΗΓΗ
Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2020
Αγία Φωτεινή η Μεγαλομάρτυς η Σαμαρείτιδα
***
| Ημερομηνία εορτής: | 26/02/2020 |  |
| Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 26 Φεβρουαρίου εκάστου έτους. | |
| Ιερά Λείψανα: | Η Κάρα της Αγίας βρίσκεται στην Ιερά Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους. Ένας εκ των ποδών και μία ωμοπλάτη της Αγίας βρίσκονται στην Ιερά Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους. Μία ωλένη με σάρκα της Αγίας βρίσκεται στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στίς Μονές Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Γηρομερίου Φιλιατών, Νταού Πεντέλης και Κύκκου Κύπρου. | |
| Άγιοι που εορτάζουν: Αγια Φωτεινη Η Μεγαλομαρτυς Η Σαμαρειτιδα | ||
| Μέγεθος γραμματοσειράς κειμένου: |  |  |  |
Ῥίπτουσι τὴν σὴν Σαμαρεῖτιν εἰς φρέαρ,
Τὴν εἰς φρέαρ σοι συλλαλήσασαν Λόγε. |
Βιογραφία
Η Αγία Μεγαλομάρτυς Φωτεινή καταγόταν από την Σαμαρειτική πόλη Σιχάρ . Τις πρώτες πληροφορίες για την Αγία τις βρίσκουμε στο Δ΄ κεφάλαιο του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου (Δ' 1 - 38). Κάθε μεσημέρι πήγαινε έξω από την πόλη, στο πηγάδι το λεγόμενο του Ιακώβ, και εγέμιζε την στάμνα της. Εκεί, μια ημέρα, συνάντησε τον Ιησού Χριστό, ο Οποίος εφανέρωσε σ' αυτήν όλη τη ζωή της. Ο Κύριος είπε στην Αγία, ότι Αυτός είναι « τό ὕδωρ τό ζῶν», δηλαδή η αστείρευτη πηγή του Αγίου Πνεύματος. Αυτό το «πνευματικό ὕδωρ» έδωσε ο Κύριος στη Σαμαρείτιδα, η οποία εβαπτίσθηκε Χριστιανή μεταξύ των πρώτων γυναικών της Σαμάρειας και ονομάσθηκε Φωτεινή. Από τότε αφιέρωσε τον εαυτό της στη διάδοση του Ευαγγελίου στην Αφρική και στη Ρώμη. Εκεί έλαβε και μαρτυρικό θάνατο από τον αυτοκράτορα Νέρωνα (54 - 68), όταν αυτός έμαθε ότι η Αγία Φωτεινή έκανε Χριστιανές τη θυγατέρα του Δομνίνα και μερικές δούλες της. Μαζί με την Αγία Φωτεινή εμαρτύρησαν οι υιοί της και οι πέντε αδελφές της. |
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα) Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τὴν πηγὴν δεξαμενὴ τῆς σοφίας καὶ χάριτος, ἐκ χειλέων Κυρίου Φωτεινὴ Ἰσαπόστολε, νομίμως ἠγωνίσω πανοικεῖ, καὶ νέμεις φωτισμὸν παρὰ Θεοῦ, τοὶς προστρέχουσι τὴ σκέπη σου τὴ σεπτή, καὶ εὐλαβῶς βοώσί σου. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγούντι διὰ σοῦ, χάριν ἠμὶν καὶ ἔλεος. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Φωτεινὴν καὶ Φωτίδα καὶ Φωτῶ ἀνυμνήσωμεν, σὺν Ἀνατολὴ Φωτεινὸν τὲ Ἰωσὴν θείοις ἄσμασιν, ὁμοὺ Κυριακὴν Παρασκευήν, τοὺς Μάρτυρας Χριστοῦ περιφανεῖς· θείαν χάριν γὰρ αἰτοῦνται καὶ φωτισμόν, τοὶς πίστει ἀνακράζουσι· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν πάσιν ἰάματα. |
 Ακούστε το απολυτίκιο! |
***
ΠΗΓΗ
Άγιος Ρηγίνος ο Ιερομάρτυρας επίσκοπος Σκοπέλου
***
| Ημερομηνία εορτής: | 25/02/2020 |  |
| Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 25 Φεβρουαρίου εκάστου έτους. | |
| Πολιούχος: | Σκόπελος | |
| Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Ρηγινος Ο Ιερομαρτυρας Επισκοπος Σκοπελου (; - 362) | ||
| Μέγεθος γραμματοσειράς κειμένου: | | | |
Ἄσειτος εἶ Ῥηγῖνε τὴν προθυμίαν,
Κἂν δεινὸν ἐνσείσωσι πυκνὰ σοι ξίφη. |
Βιογραφία
Ο Άγιος Ρηγίνος γεννήθηκε στην Λεβαδιά της Βοιωτίας στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, οι οποίοι τον βοήθησαν να λάβει την θύραθεν παιδεία αλλά και την ορθόδοξη αγωγή. Η αγάπη του για τον Κύριο και η πνευματική του πρόοδος τον μεταμόρφωσαν σε σκεύος εκλογής και σε ναό της Αγίας Τριάδας. Ο Άγιος έζησε την εποχή που βασίλευσαν οι δύο υιοί του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο μεν Κωνστάντιος στην Κωνσταντινούπολη (Ανατολή), ο δε Κώνστας στη Ρώμη (Δύση). Και οι δύο διάδοχοι του Μεγάλου Κωνσταντίνου είχαν ανατραφεί με τις αρχές της χριστιανικής πίστεως, αλλά ο μεν Κωνστάντιος συνειδητά είχε αποδεχθεί τις αρχές του Αρειανισμού, ο δε Κώνστας παρέμεινε πιστός στις δογματικές αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Και οι δύο είχαν ως κοινά χαρακτηριστικά της θρησκευτικής τους πολιτικής, αφ' ενός με την καταπολέμηση της εθνικής θρησκείας, αφ' ετέρου δε την υπεράσπιση της ενότητας της Εκκλησίας. Η εκκλησιαστική τους πολιτική είχε ως συνέπεια όχι μόνο την συντήρηση, αλλά και την διεύρυνση της εκκλησιαστικής διασπάσεως μεταξύ των οπαδών και των αντιπάλων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Οι συνεχείς παρεμβάσεις, αυθαίρετες ή μη, στα εκκλησιαστικά πράγματα υπήρξαν πηγή εντάσεως στις αρειανικές έριδες του 4ου αιώνος μ.Χ. Έτσι ο Άγιος απεστάλη στη νήσο Σκόπελο από τον θείο του Αχίλλειο (15 Μαΐου, πολιούχο της πόλεως της Λαρίσης), για να ενισχύσει τους εξορίστους που βρίσκονταν εκεί και να τους στερεώσει στην ορθόδοξη πίστη. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες του Συναξαριστή του Αγίου Αχιλλείου, ο Άγιος Ρηγίνος παρακολούθησε τις εργασίες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου το 325 μ.Χ. μαζί με τον Αγιο Αχίλλειο. Όμως, μολονότι καταδικάστηκε ομόφωνα από τους Αγίους Πατέρες η αίρεση του Αρειανισμού, οι οπαδοί του Αρείου δεν εξέλιπαν και συνέχιζαν να διαδίδουν τις αιρετικές κακοδοξίες τους. Επικράτησε εκ νέου μεγάλη αναταραχή στους κόλπους της Εκκλησίας, κρίση και κατά συνέπεια χωρισμός σε δύο παρατάξεις, κάτι που ανησύχησε ιδιαίτερα τους δύο αυτοκράτορες Κωνστάντιο και Κώνστα. Τελικά οι δύο αυτοκράτορες συμφώνησαν να συγκληθεί μια νέα Σύνοδος στη Σαρδική (Σόφια). Πράγματι η Σύνοδος συγκλήθηκε το 343 μ.Χ. Έλαβε μέρος και ο Άγιος Ρηγίνος, ο οποίος ανασκεύασε όλες τις αιρέσεις με τον λόγο και την τόλμη της γνώμης του. Μετά την λήξη της Συνόδου ο Άγιος Ρηγίνος επέστρεψε στη Σκόπελο. Αλλά και πάλι η Εκκλησία του Χριστού εκλυδωνίσθηκε και ταράχθηκε από τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως Ιουλιανό τον Παραβάτη (361 - 363 μ.Χ.), ο οποίος θέλησε να επαναφέρει την θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων. Στη διάρκεια των διωγμών που διέταξε ο βασιλέας, έφθασε στην Σκόπελο ο Έπαρχος της Ελλάδος και των Σποράδων. Αμέσως κάλεσε τον ποιμενάρχη της Σκοπέλου και του υπέδειξε να αλλάξει πίστη και να ασπασθεί την ειδωλολατρία. Όμως ο Αγιος περιφρόνησε την υπόδειξή του και ενέμεινε με πνευματική ανδρεία και σταθερότητα στην πατρώα ευσέβεια. Στις 25 Φεβρουαρίου του 362 μ.Χ. οδηγήθηκε για τελευταία φορά ενώπιον του Επάρχου. Στις προτροπές του να αρνηθεί τον Χριστό, ο Άγιος δεν έδωσε καμία απάντηση. Έτσι οδηγήθηκε στο στάδιο της νήσου, όπου υπέστη και άλλα φρικτά βασανιστήρια, και ακολούθως στη θέση «Παλαιό γεφύρι», όπου αποκόπηκε από τον δήμιο η τίμια κεφαλή του. Τη νύχτα οι Χριστιανοί παρέλαβαν το τίμιο σκήνωμα του Αγίου και το ενταφίασαν μέσα στο δάσος του υπερκείμενου λόφου, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα ο τάφος του. |
Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. δ’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Δεῦτε, πάντες, Ρηγῖνον άνευφημήσωμεν ἱερομάρτυρα θεῖον, τῆς Λεβαδείας βλαστόν καί Σκοπέλου ἐνθεώτατον ἐπίσκοπον, ὅτι ὀρθῶν προασπισθείς τῶν δογμάτων καί ὁδόν ἀνύσας τοῦ μαρτυρίου ἡμῶν θερμότατος πρέσβυς πρός τόν Θεόν τῶν πάντων γέγονε. |
***
ΠΗΓΗ
22 Ιανουαρίου Άγιος Αναστάσιος ο Πέρσης
***
22 Ιανουαρίου Άγιος Αναστάσιος ο Πέρσης
Το 614 μ.Χ. οι Πέρσες κυρίευσαν τα Ιεροσόλυμα πήραν μαζί τους τον Τίμιο Σταυρό. Λόγω των πολλών θαυμάτων που έγιναν στην Περσία από τον Τίμιο Σταυρό, πολλοί Πέρσες ενδιαφέρθηκαν να γνωρίσουν την νέα θρησκεία, μεταξύ αυτών και ο Μαγουνδάτ. Γι' αυτό πήγε στα Ιεροσόλυμα, όπου βαπτίσθηκε και έκάρη μοναχός στη Μονή του Αββά Ιουστίνου (κατ' άλλους στη Μονή του Αγίου Σάββα) και μετονομάσθηκε Αναστάσιος.
Επισκέφθηκε εν συνεχεία την Καισαρεία, όπου ο διοικητής Μαρζαβανά πληροφορήθηκε ότι είναι χριστιανός και, επειδή απέτυχε να τον μεταπείσει, διέταξε τον βασανισμό του. Μετά από πολλά βασανιστήρια οι ειδωλολάτρες τον αποκεφάλισαν. Το μαρτύριό του έγινε το 628 μ.Χ. με άλλους 70 Χριστιανούς Μάρτυρες.
Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020
ΚΑΡΑΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜ., Ήταν μασόνος ο Ρήγας; ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΌΜΟΣ 43ος σελ. 204-208
***
ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ 43ου ΤΟΜΟΥ
ΑΔΡΥΜΗ-ΣΙΣΜΑΝΗ Β., Ένα τροχήλατο ειδώλιο ταύρου από τον μυκηναϊκό Οικισμό του
Διμηνίου (Ιωλκός)...................................................................................................................................................3
DECOURT J.-CL. (μετ. Ελ.Οικονόμου), Το επίγραμμα του Επικτήτου από την Κρήνη των Φαρσάλων.........4-7
ΓΑΛΑΝΟΥΛΗ ΙΩ., Η μακροχρόνια διαφορά της Μονής του Δουσίκου και της Φήκης για το νερό του
Πορταϊκού (1811-1836).....................................................................................................................................8-12
ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ ΑΘ., Η εκκλησιαστική ιστορία της Επαρχίας Δημητριάδας στο έργο του Βαγ.
Σκουβαρά.........................................................................................................................................................13-16
ΣΠΑΝΟΣ ΒΑΣ ., Ένα ανέκδοτο σιγίλιο για την Μονή της Ολυμπιώτισσας................................................17-26
ΚΑΤΑΡΑΧΙΑΣ ΚΩΝ., Θεσσαλοί στη Δήλο κατά τον 3ο και 2ο αι. π.Χ........................................................27-37
USSING J.L.(μετ. Τόμης Αλεξόπουλος), Ταξίδι στη Θεσσαλία το 1846......................................................38-63
ΠΑΠΑΛΕΞΙΟΥ Γ., Οι νεκροί της μάχης στη Γκριτζόβαλη του Τυρνάβου το 1886....................................64-65
ΤΟΖΕR Η. (μετ. Αλ. Γαλανούλης), Περιήγηση στη Θεσσαλία το 1869........................................................66-84
ΔΡΟΣΟΣ ΝΕΚΤ., Εικοσιτέσσερες ενθυμήσεις από την Αγιά (1803-1853)...................................................85-96
ΣΠΑΝΟΣ ΚΩΣΤΑΣ, Οι θεσσαλικοί οικισμοί και τα ονόματα των αφιερωτών τους στην πρόθεση 401 του
Μεγ. Μετεώρου (1520-1540)........................................................................................................................97-122
ΖΑΡΚΑΔΑΣ Θ., Ο ηγούμενος Κωνστάντιος του Αγ. Στεφάνου των Μετεώρων (19ος αι.)......................123-125
ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΒΑΣ., Δημοσιεύματα θεσσαλικού ενδιαφέροντος στο περιοδικό «Παρνασσός» ,
1877-1894,1959-2001.................................................................................................................................126-128
ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ ΚΩΝ., Η ψαλτική παράδοση της Σκοπέλου................................................................129-144
ΚΑΡΑΒΙΔΑΣ ΒΑΣ., Εφτά ανέκδοτα σκιαθίτικα έγγραφα..........................................................................145-160
ΠΡΟΥΦΑ ΕΥ., Η τυπολογική εξέλιξη της κατοικίας στα βόρεια Χάσια. Η περίπτωση της Φιλουριάς,
1900-1950....................................................................................................................................................161-176
ΖΑΧΑΡΟΣ ΑΠ., Τα τοπωνύμια της Συκής του Πηλίου..............................................................................177-196
ΛΕΛΗΣ Γ., Η ληστεία της Μονής των Βραγκιανών στις 18.12.1862.........................................................197-203
ΚΑΡΑΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜ., Ήταν μασόνος ο Ρήγας;.......................................................................204-208
LEAKE W.M. (μετ. Β. Αργυρούλης), Ταξίδι στη Θεσσαλία το 1806........................................................209-226
ΚΑΛΛΙΑΝΟΣ ΚΩΝ., Ένα ανέκδοτο σιγίλιο του 1876 για την Μονή του Τιμίου Σταυρού της
Σκοπέλου.....................................................................................................................................................227-240
USPENSKIJ P. (μετ. Ευαγ. Σαμαρά), Περιήγηση στις Μονές των Μετεώρων το 1859. (Από τη Νέα Δημητριάδα στη Λάρισα)..................................................................................................................................................241-260
ΚΑΛΟΥΣΙΟΣ ΔΗΜ., Τρικαλινά Σύμμεικτα ΚΔ΄.....................................................................................273-320
ΘΩΜΑΣ Γ.,Τελάληδες και κράχτες στο Πήλιο.........................................................................................321-344
ΦΙΡΦΙΡΗΣ ΑΠ., Ένας τσιφλικάς νοικιάζει στους κολίγους το χωριό τους Αγ. Δημήτριο του
Παλαμά το 1983...........................................................................................................................................345-352
ΛΙΑΠΗΣ ΚΩΣΤΑΣ, Το Παλιόκαστρο της «Ολιζώνας».............................................................................353-374
ΦΡΑΓΚΑΝΗΣ Ν., Ένας άγνωστος βιβλιογράφος από τη Μονή της Πέτρας Καταφυγίου (1790)...........375-380
ΛΕΛΗΣ Γ., Ένας αγωνιστής του 1821 από την Μεσοράχη του Παλαμά....................................................381-384
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΝΤ., Η εφημερίδα «Ανατολή» της Καρδίτσας...................................................................385-389
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ..................................................................................................390-399
|
***
ΠΗΓΗ
***
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)