Η Ιερά Μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας | Αμοργός , Κυκλάδες

***
Ο χρήστης Ελληνικές Εκκλησίες βρίσκεται στην περιοχή Ελλάδα.

22 Ιουλίου 2018 · 

Η Ιερά Μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας | Αμοργός , Κυκλάδες .

Βίντεο από τον φίλο μας Dimitris Tholaria 

***

***

Το μοναστήρι της Παναγιάς της Χοζοβιώτισσας

Τριακόσια σκαλιά χωρίζουν το σημερινό επισκέπτη από την είσοδο του Μοναστηριού. Άλλα 900 χρόνια τον χωρίζουν από την ίδρυση του. Αυτό που ενώνει όλους ανεξαιρέτως τους επισκέπτες είναι το δέος και ο θαυμασμός μπροστά σ' αυτό το σημαντικό έργο, ένα μνημείο ύμνος στην ανθρώπινη πίστη και θέληση. Σ' ένα κακοτράχαλο τοπίο απίστευτης ομορφιάς και αγριάδας, άνθρωποι πιστοί νίκησαν τις αδυναμίες τους και κατάφεραν αυτό που σήμερα φαντάζει σαν ένα μικρό θαύμα. Χτισμένο πάνω σε απότομους βράχους κρέμεται στο κενό πιασμένο λες από το αόρατο χέρι του θεού. Η μονή χτίστηκε το 1088 και ανακαινίστηκε από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Αλέξιο Κομνηνό. Αφορμή για την ίδρυση της στάθηκε η εύρεση μιας εικόνας της Παναγίας, που έφτασε από το Χόζοβο ή Χόζοβα της Παλαιστίνης. Η τοποθεσία Χόζιβα ή Κοζιβά βρίσκεται στους Άγιουςτόπους κοντά στην Ιεριχώ. Οι διωγμοί των χριστιανών τον 9ο αιώνα έφερε ως εκ θαύματος την εικόνα στην Αμοργό, θέση που όπως λέγεται επέλεξε η ίδια η Παναγία. Οι ανακαινίσεις και τα ασβεστώματα των τοίχων όλα αυτά τα χρόνια έχουν επικαλύψει σημαντικά στοιχεία για την Ιστορία της Μονής. Κατά τη Βενετσιάνικη κατοχή (1296-1537) έγιναν σημαντικές αλλαγές και επεκτάσεις αφήνοντας τα σημάδια της δυτικής επιρροής. Η ευημερία της Μονής δεν διακόπηκε ούτε τα χρόνια της Τουρκικής κατοχής (1537-1824). Η περιουσία της επέτρεπε την εξαγορά της θρησκευτικής ελευθερίας από τους Τούρκους πασάδες. Η μονή διέθεται μετόχια στην Κρήτη, στην Λέρο, στη Νάξο, στην Πάρο, στην Αστυπάλαια, στην Ίο καθώς και στα ερημονήσιαΚέρο, Νικουριά, Γραμπούσσα.

ΤΟ ΧΤΙΣΜΑ

Ακόμη και τα νεότερα κτίσματα δεν αλλοιώνουν το χαρακτήρα του οικοδομήματος. Το μήκος του είναι 40 μέτρα ενώ το πλάτος του μόλις 5 μέτρα. Στενές πέτρινες σκάλες οδηγούν στους 8 ορόφους του και συνδέουν τα τμήματα του Μοναστηριού. Τα τόξα είναι χτισμένα με πυρόλιθο που έφερναν από τη Μήλο. Η χρήση ξυλείας δηλώνει την ύπαρξη δάσους στην περιοχή (συγκεκριμένα δάσους με φείδες, ενός είδους κυπαρισσιού). Η μονή αποτελείται από τα κελιά των μοναχών, την τράπεζα, τα μαγειρεία, τους φούρνους, τις αποθήκες, τους χώρους για το ζύμωμα των ψωμιών, το πατητήρι, τα κελάρια για το κρασί, τους χώρους με τα πιθάρια για το λάδι καθώς και τους ασβεστόλακους και τα πηγάδια. Οι φούρνοι και τα μαγειριά δε λειτουργούν πια, ενώ η τράπεζα ανοίγει για τους πιστούς στις 21 Νοεμβρίου στα Εισόδια της Θεοτόκου. Το 1977 τρία μικρά κελιά ενώθηκαν και οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν μερικά από τα κειμήλια της Μονής απολαμβάνοντας το απαραίτητο κέρασμα του κίτρου και του λουκουμιού.

Η ΤΑΙΝΙΑ
Έφταναν μερικά πλάνα του Luc Besson, συγκεκριμένα ένα πανοραμικό του Μοναστηριού για να μείνουν οι θεατές της ταινίας γοητευμένοι. Η ταινία και η υπόθεση της χάθηκαν μέσα στις μνήμες των σινεφίλ, οι ήρωες της ξεχάστηκαν και ξεθώριασαν, ο κόσμος όμως γνώρισε ένα από τα πιο σπάνια, πιο συγκινησιακά, πιο ενεργειακά σημεία του πλανήτη.

Όταν τύχεις σε γαληνεμένη θάλασσα να αγναντεύεις απ' το πλάτωμα της Μονής, τότε η έκφραση "απέραντο γαλάζιο" δεν είναι μόνο μια φράση κλισέ, είναι κάτι πιο πέρα απ' αυτό. Είναι εσύ.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Σε όσους αρέσει η πεζοπορία μπορούν να ακολουθήσουν την περιφορά της εικόνας της Παναγίας από το Μοναστήρι στα χωριά της Αιγιάλης και την επιστροφή σ' αυτό. Είναι ένα συγκλονιστικό εξάωρο οδοιπορικό στα παλιά μονοπάτια του νησιού, ένας ύμνος στη φύση και στην πίστη.

Σύνταξη κειμένου: Στράτος Φραγκιαδάκης.
Βιβλιογραφική Πηγή: " Η μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας" από την καθηγήτρια της κλασικής Αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Κυρία Λίλα Μαραγκού.

***
πηγή

***

'Ιερά Μονή Παναγίας Χοζοβιώτισσας'' Αμοργός ΑΦΙΕΡΩΜΑ

***

Παναγία ή Σπηλιώτισσα

Παναγία ή Σπηλιώτισσα

    Στό μοναστήρι της Σπηλιάς των Άγραφων υπάρχει μία θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, πού βρέθηκε το 1904 με τρόπο θαυμαστό από τους αδελφούς Αθανάσιο και Παρθένιο. Στα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς, όλος ό θεσσαλικός κάμπος έχει προσκυνήσει τον Τούρκο. Στό μοναστήρι όμως της Παναγίας της Σπηλιώτισσας, πυργωμένο σαν αετοφωλιά σε μιαν απρόσιτη κορυφή των Άγραφων, δεν έχει πατήσει ό κατακτητής.

Για να φτάσεις ως εκεί έπρεπε να περάσεις ένα κατηφορικό μονοπάτι, απότομο και πλαγιαστό, πού ίσα-ίσα χωρούσε ένας άνθρωπος. Κάτω έχασκε ή άβυσσος.

Στό πανηγύρι της μονής, τον Δεκαπενταύγουστο, μερικοί ευλαβείς προσκυνητές έβλεπαν την ίδια την Παναγία. Την έβλεπαν να στέκεται πελώρια στην άκρη του γκρεμού με ανοιχτά τα χέρια, τείχος γι' αυτούς πού πήγαιναν να την τιμήσουν, μην ξεγλιστρήσει κανείς στο βάραθρο. Λένε ακόμη πώς κανείς ποτέ δεν χάθηκε άπ' όσους κατευθύνονταν έκεί.

Το μοναστήρι λοιπόν είχε γίνει καρφί στο μάτι των απίστων. Το είχαν καημό.  Ολόκληρη τουρκιά να σκοντάφτει σε λίγες πέτρες και ντουβάρια!

Μα πώς να φτάσουν ως εκεί; Έκτος άπ' την κοπιαστική πορεία — ήθελαν δύο μέρες δρόμο από το Μουζάκι σε μέρη άγνωστα και αφιλόξενα -, έπρεπε να περάσουν εκείνο το απόκρημνο μονοπάτι. Κι αν κυλήσει κανείς στον κατήφορο και παρασύρει κι άλλους, και γίνει πανικός και χαθούν οί γενίτσαροι;

Σκέφτηκαν να τους κάνουν αποκλεισμό. Πόσο όμως θα κρατούσαν; Θα 'ρχόταν ό χειμώνας, θα έπεφτε ένα μπόι χιόνι και θα 'πρεπε να φύγουν. "Υστερα εκείνοι οί κατσικάνθρωποι των γύρω χωριών θα σκαρφάλωναν από άλλου και θα έφταναν ως εκεί. "Ασε πού τα κελάρια της μονής θα ήταν γεμάτα. Μα κι εκείνα τα σκυλιά τίς πιο πολλές ήμερες του χρόνου νηστεύουν του θανατά. Καρφί δεν θα τους καιγόταν, αν τους πολιορκούσαν.

Στέλνουν λοιπόν μήνυμα στους μοναχούς της Σπηλιάς - πράγμα πού και παλιά το είχαν κάνει — για να ‘ρθουν να προσκυνήσουν, να υποταγούν. Κανένα όμως αποτέλεσμα. "Ως κι ό δεσπότης τους έστειλε μήνυ­μα να κατέβουν και να υποταγούν, κρατώντας βέβαια την πίστη τους, αλλά εκείνοι αποκρίθηκαν:

- "Αγιε Δέσποτα, σε νοιώθουμε και σε καταλαβαίνουμε. Ό δρόμος σου είναι Γολγοθάς.. Κάνε συ το χρέος σου, κι άσε να κάνουμε κι εμείς το δικό μας.

Τέλος οι τούρκοι αποφάσισαν να τους χτυπήσουν. Ένα πρωί οί καλόγεροι βρέθηκαν ζωσμένοι από τους απίστους.

-  Ανοίξτε! τους φώναξαν. Φίλοι είμαστε. Θα μπούμε σαν επισκέπτες.

- "Άπιστους δεν δέχεται ή χάρη της, αποκρίθηκαν οι μοναχοί.

Ύστερα αμπάρωσαν τίς πόρτες, ταμπουρώθηκαν και άρχισε ή μάχη. Οί χαράδρες αντιλάλησαν από το ντουφεκίδι. Κάποτε όμως οί βαρείες πόρτες υποχώρησαν και οί Αγαρηνοί όρμησαν μέσα με αλαλαγμούς. Οί καλόγεροι δεν είχαν πια ντουφέκια, βόλια, μπαρούτι. "Άρπαξαν μαχαίρια, ξύλα και πέτρες. Ό αγώνας ήταν άνισος, και το αίμα δεν άργησε να πορφυρώσει τα τριμμένα και σκονισμένα ράσα.

Ό ηγούμενος ήταν την ώρα εκείνη στο ιερό κι έκανε την κατάλυση. Οί άπιστοι τον άρπαξαν, τον έδεσαν, τον βασάνισαν. Ύστερα έκαψαν και ποδοπάτησαν τίς αγίες εικόνες και πήγαν κι έφεραν το άγιο δισκοπότηρο, πού είχε ακόμη μέσα την αγία μετάληψη. Ένας τούρκος τότε το άρπαξε και το πέταξε στον γκρεμό.

— Σκυλί! ούρλιαξε ό γέροντας, και τα μάτια του γέμισαν δάκρυα.

Ένα χαντζάρι ανέμισε στον αέρα και κατεβαίνοντας έκοψε το κεφάλι του ηγουμένου.

Τρεις ήμερες οί γενίτσαροι γλεντούσαν τη νίκη τους. Κι όταν κουράστηκαν να γλεντούν, ξεκίνησαν για τον κάμπο.

Ή είδηση της καταστροφής έπεσε στην περιοχή σαν κεραυνός. —  Οι τούρκοι πάτησαν το μοναστήρι της Παναγιάς!

-  Και θαύμα;

- Δεν έγινε.

-Τίποτε;

- Τίποτε.

- Δοξασμένο τ' όνομα σου Μεγαλόχαρη.

Μπροστά, πάνω σε μια λεία πέτρα ήταν, σφηνωμένο λες, το άγιο δισκοπότηρο. Ήταν το δισκοπότηρο της Σπηλιάς. Μέσα του ανέπαφη μοσχοβολούσε ή τελευταία μετάληψη, πού δεν πρόφτασε ό ηγούμενος να καταλύσει.

Ό παπάς έτρεμε. Όλοι τους τώρα έκλαιγαν. Ήταν μάρτυρες ενός θαύματος.

Ό παπάς σήκωσε ευλαβικά το δισκοπότηρο κι άρχισαν τον ανήφορο. Το τσοπανόπουλο ανέβηκε πετώντας, ειδοποίησε το χωριό και χτύπησαν χαρμόσυνα την καμπάνα. Ύστερα βγήκαν να τους προϋπαντήσουν.

Την άλλη ήμερα ξεκίνησαν όλοι για το μοναστήρι. Οι παπάδες λαμπροφορεμένοι, τα εξαπτέρυγα, τα θυμιατά και κόσμος πολύς. Εκεί απόθεσαν το άγιο δισκοπότηρο, λειτουργήθηκαν και δόξασαν την Παναγία Σπηλιώτισσα για το θαύμα της.

Το τσοπανόπουλο από κείνη την ήμερα έμεινε στο μοναστήρι και το ξανάνοιξε ύστερ' από την καταστροφή. Ήταν διαλεγμένος από την Παναγία. Έγινε καλόγερος, κι όταν αργότερα γέμισε ή Σπηλιά από μοναχούς, ήταν ένας ενάρετος και φωτισμένος ηγούμενος. Και δεν έπαυε να διηγείται με απλότητα και ταπείνωση το θαύμα πού αξιώθηκε να δεί.

'Από τότε ή Παναγία πάντα θα κάνει και κάποιο θαύμα στο πανηγύρι της.

***
ΠΗΓΗ

***

***

Παναγία η Σπηλιώτισσα - Αργιθέα Καρδίτσης

***

Ιερά Μονοπάτια. Μονή Σπηλιάς.(Παναγία Σπηλιώτισσα)

***

Ι.Ν. ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΡΜΕΝΙΟΥ

Ι.Ν. ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΡΜΕΝΙΟΥ

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ

 Η ιστορία που συνοδεύει την εμφάνιση της Παναγίας σε ένα βοσκό

Αν αναζητήσουμε στο νομό Λάρισας ένα προσκύνημα της Παναγίας που να έχει απήχηση τόσο στο νομό Μαγνησίας όσο και σ’ όλη τη Θεσσαλία, αυτό δεν είναι άλλο από τον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής ή της Παναγίας «Αρμενιώτισσας» στο Αρμένιο.
 

Ο ναός κτίστηκε το έτος 1886, στον τόπο όπου βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας. Πριν ενάμισι περίπου αιώνα, στο τότε Γκερλί (παλαιά ονομασία του Αρμενίου) κατοικούσε ο ταπεινός βοσκός Ιωάννης Αγριτζόμπανος. Σ” αυτόν το 1875 φανερώθηκε πολλές φορές η Παναγία, σύμφωνα με τις αφηγήσεις των γερόντων του χωριού, με την υπόδειξη να σκάψει για να βρει ένα Σταυρό και κουδουνάκια από θυμιατό, καθώς και μια πέτρινη πλάκα και κάτω απ’ αυτήν κατασκευασμένο πηγάδι με αγιασμό. Ο Ιωάννης αφηγήθηκε στους κατοίκους όλα τα παραπάνω και αυτοί συγκεντρώθηκαν για να κάνουν τις ανασκαφές. Πράγματι βρέθηκαν όλα αυτά για τα οποία έκανε λόγο ο Ιωάννης και τα οποία υπάρχουν μέχρι σήμερα στο ναό. Δεν συνεχίστηκαν όμως οι ανασκαφές για την εύρεση της ιεράς εικόνας της Παναγίας. Σύμφωνα με την παράδοση, η εικόνα της Παναγίας, έργο του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά, παραμένει θαμμένη στην περιοχή και θα αποκαλυφθεί κατά πρόνοια Θεού, μετά από ένα μεγάλο πόλεμο.

 

Την όμορφη εκκλησία της Παναγίας Αρμενιώτισσας επιλέγουν αρκετοί για να τελέσουν κάποιο Μυστήριο. Πολλοί προσκυνητές έρχονται κάθε μέρα στο ναό της Παναγίας του Αρμενίου, κυρίως την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου, όποτε γίνεται η μεγάλη πανήγυρη του ναού, καθώς και την ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής (Παρασκευή της Διακαινησίμου).

 

Στο χώρο υπάρχουν ξενώνες και επίσης φιλοξενείται το εκκλησιαστικό γηροκομείο (Κέντρο Φροντίδας Ηλικιωμένων) της Ιεράς Μητρόπολης Λαρίσης, από το 2005, με δωρεά της κ. Ιωάννας Βλάχου-Παντελίδου.

INFO

Το προσκύνημα βρίσκεται σε ένα όμορφο αλσύλλιο, ένα χλμ. μετά το Αρμένιο (στον δρόμο προς Βόλο) και ανήκει στην ενορία του Αγίου Αθανασίου Αρμενίου. Τηλέφωνο: 2410-721223 και 2410-721629

πηγή: LARISSANET

πηγή

Μεγαλυνάρια Παναγίας

***
***

Αγαπώ τον Χριστό

2 Φεβρουαρίου στις 7:52 μ.μ. · 

Μεγαλυνάρια Παναγίας υπέροχη γαλήνια φωνή, καλή Αυριανή.Γίνε μέλος στην ομάδα μας πατώντας εδω ➡️Αγαπώ τον Χριστό

Ο Άγιος Παΐσιος και…ο πίνακας ζωγραφικής!

Ο χρήστης ΣΤΟΠ ΣΤΙΣ ID ΚΑΡΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΛΛΗΝΕΣ YouTubers κοινοποίησε μια δημοσίευση.

1 ώρα · 

Μόσχος Αθανάσιος

12 ώρες

Ο 'Αγιος Παΐσιος και…ο πίνακας ζωγραφικής!

Κάποτε ένας ζωγράφος επισκέφτηκε τον Γέροντα Παΐσιο στο κελί του.

Ο γέροντας με εκείνο το πηγαίο και διδακτικό χιούμορ που τον διέκρινε, τον ρώτησε: Βρε παιδάκι μου, θα μπορούσες να με ζωγραφίσεις ένα πίνακα με το θέμα που θα σου πω; Θέλω να τον τοποθετήσω στο κελί μου!

Ο καλλιτέχνης προθυμότατα , λέει στον π. Παΐσιο:
Γέροντα με τα χαράς. Αυτή είναι η δουλειά μου. Τι θα θέλατε να έχει ο πίνακας ζωγραφικής που θα ετοιμάσω;

Μπορείς να ζωγραφίσεις μερικά βουνά; Εύκολο είναι γέροντα απαντάει ο Ζωγράφος.
Μπορείς να ζωγραφίσεις και μερικά δέντρα που θα σου πω; Βεβαίως γέροντα.
Αφού λοιπόν ο γέροντας του είπε και μερικά πράγματα που θα ήθελε να έχει ο πίνακας, στο τέλος του λέει: Μπορείς να ζωγραφίσεις και μία βρύση που να τρέχει νερό;

Μα γέροντα, δεν είναι καθόλου δύσκολο για μένα, απαντάει με απλότητα ο ζωγράφος.
Και τότε ο π. Παΐσιος τον ρωτάει: Από την βρύση που θα είναι στον πίνακα μπορεί κάποιος να πιεί νερό και να ξεδιψάσει; Ε όχι, βέβαια γέροντα, απάντησε ο ζωγράφος.

Και ο γέροντας του είπε : Τόσο λοιπόν διαφέρουν τα έργα των ανθρώπων από τα έργα του Θεού!
Όσο λοιπόν μπορεί να ξεδιψάσει κανείς από το νερό μιας ζωγραφισμένης βρύσης , άλλο τόσο μπορεί να ξεδιψάσει κανείς από τα έργα των ανθρώπων.

Η ανθρώπινη ύπαρξη ξεδιψά αληθινά και μόνο από τα έργα του Θεού ο οποίος άλλωστε προσφέρει το « ύδωρ το ζών».

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για το αντίδωρο

***

Ιερός Ναός Γεννήσεως της Θεοτόκου Σκιάθου

32 λεπτά · 

Για την αποφυγή της αταξίας και του μη σεβασμού.

POIMIN.GR

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για το αντίδωρο

***
***

Ανώτατη τιμητική διάκριση στον σπουδαίο Εκπαιδευτικό Χρήστο Ξενάκη – Η εορτή των Τριών Ιεραρχών στη Μητρόπολη Δημητριάδος

Τη μνήμη των Αγίων Τριών Ιεραρχών, Προστατών της Παιδείας και των Ελληνικών Γραμμάτων, τίμησε σήμερα οφειλετικώς η Τοπική μας Εκκλησία.

Το πρωί τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βόλου,ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, παρουσία των Διευθυντών Εκπαιδεύσεως Μαγνησίας, εκπαιδευτικών και μαθητών. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε  Αρτοκλασία υπέρ υγείας των Εκπαιδευτικών του τόπου μας και Επιμνημόσυνη Δέηση για την ανάπαυση των κεκοιμημένων Εκπαιδευτικών.

Ακολούθησε, στο Πνευματικό Κέντρο, η ετήσια εορταστική εκδήλωση, προς τιμήν του εκπαιδευτικού κόσμου της Μαγνησίας. Τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο παλαίμαχος και διαπρεπής Εκπαιδευτικός, Φιλόλογος και τ. Λυκειάρχης κ. Χρήστος Ξενάκης. Στην εκδήλωση παρέστησαν ο Θεματικός Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Γεώργιος Καλτσογιάννης, ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας κ. Σωκράτης Σαβελίδης, εκπρόσωποι των Αρχών και πλήθος εκπαιδευτικών, συναδέλφων του τιμωμένου και μαθητών του.

Για τον κ. Ξενάκη μίλησε, κατ’αρχάς, η κ. Καλλιόπη Μπαχαριά  Καραθανάση, Φιλόλογος, τ. Γυμνασιάρχης, με θέμα «Λόγος επαινετικός για τον Χρήστο Ξενάκη, δείγμα φιλικής και συναδελφικής εκτίμησης». Η ομιλήτρια, μεταξύ των άλλων, χαρακτήρισε τον τιμώμενο «εκπαιδευτικό με εκκλησιαστικό ήθος, με αγάπη για την πατρίδα, άριστο γνώστη και χειριστή της Ελληνικής γλώσσας».

Ακολούθησε η ομιλία του κ. Γεωργίου Κοντομήτρου, Δρος Παιδαγωγικών, τ. Σχολικού Συμβούλου Φιλολόγων Νομού Μαγνησίας, με θέμα «Η παιδαγωγική σχέση και η διάρκειά της. Η περίπτωση του Φιλολόγου Χρήστου Ξενάκη». Ο κ. Κοντομήτρος, μεταξύ άλλων, επεσήμανε τις μεγάλες αρετές του δασκάλου του: «Γερά καταρτισμένος, με αδιάπτωτο ενδιαφέρον για την πορεία των μαθητών του, με διαρκή πνευματικό αγώνα, δεξιοτέχνης στην διαχείριση της τάξης, προσωπικότητα ηθική, που εξέπεμπε αγάπη και χαρά για την πρόοδο των μαθητών του».

Στην συνέχεια, ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Ιγνάτιος απένειμε στον κ. Ξενάκη την Ανώτατη Τιμητική Διάκριση της Τοπικής μας Εκκλησίας, τον Χρυσό Σταυρό μετά Διπλώματος, για την πολύχρονη και καλλίκαρπη εκπαιδευτική του προσφορά. Ακολούθησε η αντιφώνηση του τιμηθέντος, ο οποίος ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο για την εξαιρετική τιμή και τόνισε ότι η τιμητική διάκριση, που του απονεμήθηκε, τιμά το σύνολο του εκπαιδευτικού μας κόσμου. Ο κ. Ξενάκης μίλησε για την αναγκαιότητα των ανθρωπιστικών σπουδών στην εποχή μας και επεσήμανε ότι «χρειάζονται, για να βοηθούν τον νέο άνθρωπο να ολοκληρώνεται, να γίνεται σωστός πολίτης, να μάθει να συμβιώνει, να συνεργάζεται, να αγαπά, να σκέπτεται, να κρίνει σωστά…».

Την εκδήλωση, που συντόνισε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Δαμασκηνός Κιαμέτης, έκλεισε ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Ιγνάτιος. Ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι «παραμένουμε πιστοί στον εορτασμό των Τριών Ιεραρχών, γιατί οι Έλληνες έχουμε το μεγάλο προνόμιο της Ελληνικής γλώσσας, της συνάντησης του Χριστιανισμού με τον Ελληνισμό, της Ορθόδοξης παράδοσής μας, που αν απεμπολήσουμε, τότε θα έρθουν τα δεινά, που προγευόμαστε, όταν ξεχνάμε ποιοι είμαστε. Μια Παιδεία χωρίς ερείσματα πνευματικά, που οι Τρεις Ιεράρχες μας διδάσκουν, μπορεί να ονομάζεται εκπαιδευτικό σύστημα, όχι, όμως, Παιδεία». Ο κ. Ιγνάτιος μίλησε με συγκίνηση για τον κ. Ξενάκη, λέγοντας ότι «είναι παράδειγμα προς μίμησιν για τους νέους εκπαιδευτικούς». Δεδομένου ότι ο κ. Ξενάκης, τα τελευταία 20 χρόνια, προσφέρει τις υψηλές υπηρεσίες του στην Τοπική μας Εκκλησία, ως Γραμματεύς του Ιδιαιτέρου Γραφείου του Μητροπολίτου μας, ο Σεβασμιώτατος εξήρε την μεταξύ τους συνεργασία και εμπιστοσύνη και τόνισε την ασφάλεια, που νιώθει, γνωρίζοντας ότι έξω από το γραφείο του βρίσκεται ένα πρόσωπο σαν τον τιμηθέντα. Ο κ. Ιγνάτιος παρατήρησε ότι «στο πρόσωπό του τιμούμε τους εκπαιδευτικούς, τους άξιους ανθρώπους της εμπιστοσύνης, αυτούς που συνεχίζουν να νοηματοδοτούν τη ζωή μας».

Βιογραφικό Σημείωμα κ. Χρήστου Ξενάκη

Γεννήθηκε στον Βόλο το 1937 και φοίτησε στο 13ο Δημοτικό και στο 2ο εξατάξιο Γυμνάσιο αρρένων Βόλου, ενώ είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μετά τη στρατιωτική του θητεία, εργάστηκε ως Φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση, στο Φανάρι Καρδίτσης, στο 2ο Γυμνάσιο Καρδίτσης, στο Νυκτερινό και στο 2ο Γυμνάσιο Βόλου, καθώς και στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια Ζούμπου, στην Καρδίτσα και Αποστόλου στον Βόλο.

Διετέλεσε υποδιευθυντής του Πολυκλαδικού Λυκείου Βόλου και διευθυντής στο Λύκειο Καναλίων, στο 4οκαι στο 2ο Λύκειο Βόλου, απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε.

Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Μαγνησίας και Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Μαγνησίας.

Επί σειρά ετών διακονεί ως Λαμπαδάριος του Ιερού Ναού Αγίου Κοσμά του Αιτωλού Βόλου, ενώ την τελευταία 20ετία υπηρετεί ως Γραμματέας του Ιδιαιτέρου Γραφείου του Σεβασμιωτάτου.

πηγή

κ. Χρήστος Ξενάκης

κ. Καλλιόπη Μπαχαριά  Καραθανάση

κ. Γεώργιος Κοντομήτρος

Ανώτατη Τιμητική Βράβευση π. Δημήτρη Ξυνογαλά - Δημητριάδος Ιγνάτιος

***

Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Είμαστε απέναντι σ΄ εκείνους που επιχειρούν να εξουθενώσουν τους ιερείς μας» – Λαμπρά τα ονομαστήρια του Δημητριάδος Ιγνατίος

Φωτογραφίες: Ηλίας Σακελλάρης

Τα ονομαστήρια του σεπτού μας Ποιμενάρχου κ. Ιγνατίου, εόρτασε και φέτος, λαμπρώς και ιεροπρεπώς η Τοπική Εκκλησία της Δημητριάδος, επί τη εορτή της Ανακομιδής του Λειψάνου του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου.

Στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών & Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας, συγχοροστατούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Σάμου & Ικαρίας κ. Ευσεβίου, Σερρών & Νιγρίτης κ. Θεολόγου, Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου και Δημητριάδος κ. Ιγνατίου. Παρέστησαν ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. Παναγιώτης Ηλιόπουλος, ο Περιφερειακός Διοικητής του Λιμενικού Σώματος Πλοίαρχος Εμμανουήλ Κανάλης και πλήθος πιστών, που κατέκλυσαν τον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Βόλου.

Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών & Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας, ο οποίος αναφέρθηκε στην Ευχαριστιακή Θεολογία του Αγίου Ιγνατίου. Αναφερόμενος δε στο πρόσωπο του σεπτού μας Ποιμενάρχου, τόνισε ότι ο κ. Ιγνάτιος είναι «σημείο ενότητας μέσα στην Ιεραρχία, με λόγο στιβαρό, με επιχειρήματα, όταν υπερασπίζεται κανόνες και αρχές, με θέσεις ανδρός εκκλησιαστικού, που αγαπά την Εκκλησία και αφιέρωσε την ζωή του σ’ Αυτήν και λειτουργεί ως παράδειγμα προς μίμησιν για τους νεωτέρους Αρχιερείς».

Ανώτατη Τιμητική Διάκριση στον Πρωτ. Δημήτριο Ξυνογαλά

Στο πλαίσιο του Πανηγυρικού Εσπερινού, όπως κάθε χρόνο, ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας απένειμε την Ανώτατη Τιμητική Διάκριση της Τοπικής μας Εκκλησίας, τον Χρυσό Σταυρό μετά Διπλώματος, σε έναν πολιό και σεβαστό Κληρικό μας, ως αναγνώριση του πολύμοχθου και πολυετούς ιερατικού του έργου. Εφέτος τιμήθηκε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Ζαγοράς Πρωτ. Δημήτριος Ξυνογαλάς.

Το βιογραφικό του τιμηθέντος ανέγνωσε ο Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεώς μας Αρχιμ. Δαμασκηνός Κιαμέτης, ενώ ο π. Δημήτριος ευχαρίστησε συγκινημένος για την μεγάλη τιμή.

Από την μεριά του, ο Σεβ. κ. Ιγνάτιος τόνισε ότι ο π. Δημήτριος αξίως λαμβάνει την τιμητική αυτή διάκριση: «Στο πρόσωπό του συνάντησα τον αληθινό λευίτη, τον αυθεντικό ιερέα, τον παπά του χωριού, με μόρφωση, ήθος και πίστη». Εξήρε την σταθερότητά του να διακονήσει τον τόπο του και παρατήρησε: «όταν έχουμε τέτοιους ιερείς, πώς να μην τους υπερασπιστούμε, πώς να μην σταθούμε αληθινοί πατέρες τους και αδελφοί, σε τούτες τις κρίσιμες ημέρες. Δεν υπερασπιζόμαστε συμφέροντα, ούτε την εξουσία μας. Υπερασπιζόμαστε την διακονία μας σ’ αυτόν τον λαό, γιατί ο κάθε παπάς είναι πατέρας και διάκονος του λαού, που τελεί τα ιερά Μυστήρια και διαφυλάττει την κοινωνική συνοχή. Γι’ αυτό στεκόμαστε αρωγοί, για να συνεχιστεί η μεγάλη ιερατική παράδοση της πατρίδας μας… Όλη η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος είμαστε απέναντι σ’ εκείνους που επιχειρούν να εξουθενώσουν τους ιερείς μας. Θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, για να κρατήσουμε ζωντανή την παράδοση σ’ αυτόν τον τόπο, που θέλει τον Ιερέα πατέρα και την Εκκλησία μάνα του λαού μας».

Ανήμερα της εορτής, τελέστηκε πανηγυρική – πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία, στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Χριστού Βόλου, ιερουργούντος του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Ιγνατίου,συλλειτουργούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Σάμου & Ικαρίας κ. Ευσεβίου, Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, Ιλίου, Αχαρνών & Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρου,  Θεσσαλιώτιδος & Φαναριοφερσάλων κ. Τιμοθέου, Κίτρους & Κατερίνης κ. Γεωργίου, Τρίκκης & Σταγών κ. Χρυσοστόμου, Σταγών & Μετεώρων και Λαρίσης & Τυρνάβου κ. Ιερωνύμου. Τον Σεβ. Ποιμενάρχη μας πλαισίωσαν πλήθος Κληρικών από την τοπική μας Εκκλησία και άλλες Ιερές Μητροπόλεις, καθώς και αντιπροσωπείες Ιερών Μονών. Στην Θεία Λειτουργία παρέστησαν ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός, η Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας & Βορείων Σποράδων κ. Δωροθέα Κολυνδρίνη, οι επικεφαλείς των Στρατιωτικών, Αστυνομικών, Λιμενικών και Πυροσβεστικών Αρχών, εκπρόσωποι φορέων και πλήθος πιστών.

Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Σεβ. Λαρίσης κ. Ιερώνυμος, ο οποίος αναφέρθηκε σε δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου: 1ον, ότι ήταν καρπός Αγίου ανδρός, του Ευαγγελιστού της Αγάπης Ιωάννου του Θεολόγου και 2ον ότι έδωσε πολλή αγάπη στο ποίμνιό του, το οποίο την ανταπέδωσε πληθωρικώς και όσο ζούσε όσο και μετά το φρικτό μαρτύριό του.

Στρέφοντας τον λόγο στον εορταζόμενο Ποιμενάρχη μας, ο κ. Ιερώνυμος τόνισε ότι και εκείνος είναι καρπός Αγίου Πνευματικού Πατρός, του Γέροντος Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς κ. Καλλινίκου, ο οποίος ανέδειξε πλήθος αξίων στελεχών της Εκκλησίας μας, ενώ ως Επίσκοπος της Δημητριάδος προσφέρει ολόθυμα την πατρική του αγάπη στο ποίμνιό του, λαμβάνοντας τον σεβασμό, την αγάπη, την αναγνώριση και την πιστότητά του.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβ. κ. Ιγνάτιος ευχαρίστησε προσωπικά όλους τους Σεβ. Αρχιερείς για την ευλογητή και τιμητική παρουσία τους, στην χαρά της Τοπικής μας Εκκλησίας. Τόνισε ότι «ο Άγιος Ιγνάτιος είναι ο κατεξοχήν Επίσκοπος της ενότητας. Την δίδαξε, την έζησε, την έκανε πράξη ζωής με το μαρτύριό του, συγκρότησε την έννοια της Εκκλησίας, την σχέση του Επισκόπου με τους Ιερείς και το ποίμνιό του». Ζήτησε από τον λαό μας τις προσευχές του, για να φανεί αντάξιος του προστάτου Αγίου του, «για να διακονήσουμε την ενότητα σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, μια και η μόνη μας δύναμη είναι αυτή». Ο κ. Ιγνάτιος ευχαρίστησε του τοπικούς μας άρχοντες και τους κάλεσε να πράττουν το καλύτερο δυνατό για τον λαό μας. Ευχαρίστησε, επίσης, τους άμεσους συνεργάτες του, Κληρικούς και Μοναχούς, όσο και τους ιεροψάλτες της Τοπικής μας Εκκλησίας, για την Θεοφιλή συμπόρευση όλα τα χρόνια της ενταύθα εικοσαετούς διακονίας του.

Κατά τη διανομή του αντιδώρου, ο Σεβασμιώτατος δέχθηκε τις ευχές της αγάπης του λαού μας.

πηγή

***