Σάββατο 7 Ιουλίου 2018

ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας - ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ - σχεδίασαν, ύφαναν και ύψωσαν την πρώτη γαλανόλευκη ελληνική σημαία, όπως την ξέρουμε σήμερα, γαλάζιο βάθος και λευκός σταυρός. Η σημαία ευλογήθηκε το Σεπτέμβριο του 1807, όπου παρέστη και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.



*************************

Η Πρώτη Ελληνική σημαία

Από τα μέσα του 18ο αιώνα και ως τις αρχές του 19ου αιώνα το Άγιο Όρος στην αρχή και κατόπιν και άλλες περιοχές ταράσσονται από θρησκευτική έριδα, το λεγόμενο κίνημα των κολλυβάδων, δηλαδή αν είναι κανονική ή μη η τέλεση μνημοσύνων την Κυριακή αντί του Σαββάτου, όπως γινόταν έως τότε σύμφωνα με την παράδοση.
Στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Σκιάθο το 1807 είχε καταφύγει ο Νικοτσάρας, ένας εκ των ενδοξοτέρων αρχηγών των κλεφτών από τη Θεσσαλία. Μαζί με τον άλλο φημισμένο καπετάνιο Γιάννη Σταθά και τον πειρατικό στολίσκο τους διατηρούσαν συχνό ορμητήριο τη Σκιάθο.
Οι δύο τους σε συνεργασία με τον Όσιο Ηγούμενο Νήφωνα σχεδίασαν, ύφαναν και ύψωσαν την πρώτη γαλανόλευκη ελληνική σημαία, όπως την ξέρουμε σήμερα, γαλάζιο βάθος και λευκός σταυρός. Η σημαία ευλογήθηκε το Σεπτέμβριο του 1807, όπου παρέστη και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
top
Η αφορμή δόθηκε το 1754 κατά τη διάρκεια της οικοδομήσεως της σκήτης της Αγίας Άννης από τον Κυριακό. Οι υποστηρικτές των παραδόσεων ονομάστηκαν «Κολλυβάδες».
Από τις ηγετικές μορφές του κινήματος εκτός από το Σχολάρχη της Αθωνιάδος Νεόφυτο Καυσοκαλυβίτη, τον Ιερομόναχο Αθανάσιο Πάριο, το Μητροπολίτη Κορίνθου Μακάριο Νοταρά και το Νικόδημο τον Αγιορείτη, τον μετέπειτα Άγιο, ήταν και ο Ιερομόναχος Νήφων, ο οποίος γεννήθηκε το 1736 στη Χίο.
Ορφανός και από τους δύο γονείς του ήταν έμπορος στην Κωνσταντινούπολη, σε νεαρά ηλικία εγκαταλείπει το εμπόριο και μεταβαίνει στο Άγιο Όρος, αρχικά στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας και κατόπιν στη σκήτη του Παντοκράτορος, όπου εκάρη Μοναχός. Λόγω της έριδας, ο Νήφων με μια μικρή ομάδα Μοναχών μεταβαίνει λίγο πριν το 1755 αρχικά στη Σάμο, μετά στην Πάτμο, στο νησί Λειψώ του συμπλέγματος των Φούρνων, όπου κτίζει και μονύδριο και το 1755 στην Ικαρία, όπου ιδρύει την Ιερά Μονή Ευαγγελίστριας στη θέση Λευκάδα.
Η επάνδρωση του Μοναστηριού δεν άργησε να γίνει και σύντομα η Ιερά Μονή απαριθμούσε 25 Μοναχούς. Μεταξύ αυτών και ο Γρηγόριος, καταγόμενος από τη Σκιάθο, που είχε έρθει από τη Σχολή της Πάτμου. Ο Γρηγόριος ήταν μοναχογιός του Χατζή-Σταμάτη, πλούσιου εμπόρου και κτηματία από τη Σκιάθο. Όταν κληρονόμησε τη μεγάλη περιουσία του πατέρα του ο Μοναχός Γρηγόριος παρότρυνε το Νήφωνα να μεταβούν στη Σκιάθο και οικοδομήσουν εκεί Μοναστήρι, αφού στην Ικαρία βρισκόταν σε δεινή κατάσταση.
Το 1794 μεταβαίνουν στη Σκιάθο, όπου στις 6 Ιουνίου του ιδίου έτους δίδεται η άδεια από τις αρχές της Σκιάθου να οικοδομήσουν το Μοναστήρι. Η Ιερά Μονή οικοδομήθηκε στη θέση Αγαλλιανού, όπου υπήρχαν ερείπια παλιού μονυδρίου, το συγκρότημα χτίστηκε από το 1794 έως το 1806 και κατέστη το προπύργιο των Κολλυβάδων κατά τη διάρκεια της έριδας και στους μετέπειτα χρόνους.
Ο Σκιαθίτης πεζογράφος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο λογοτέχνης Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, ο παπα – Γιώργης και ο λογιώτατος Επιφάνιος Δημητριάδης υπήρξαν τέκνα του πνεύματος των Κολλυβάδων. Αυτό συνέβαλε ώστε να ονομάζεται η Σκιάθος ως «νήσος των αγίων».
Μετά από 35 χρόνια ο Ιερομόναχος Νήφων επιθύμησε να μεταβεί στην Ικαρία, όμως δεν πρόλαβε καθώς αρρώστησε. Ζήτησε όμως από έξι Μοναχούς να μεταβούν στην Ικαρία και να ανακαινίσουν το εγκαταλελειμμένο Μοναστήρι. Ο Ιερομόναχος Νήφων κοιμήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1809 σε ηλικία 73 ετών. Υπήρξε ο πρώτος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ευαγγελιστρίας. Κατόπιν Ηγούμενος της Ιεράς Μονής διετέλεσε ο συνιδρυτής του Μοναστηριού Σκιαθίτης Ιερομόναχος Γρηγόριος.
Η προσφορά της Ιεράς Μονής στον αγώνα της παλιγγενεσίας το 1821 ήταν τεράστια. Υπήρξε κέντρο τροφοδοσίας, πόλος έλξης και καταφυγής των κλεφταρματολών της Θεσσαλίας, καθώς και άλλων περιοχών. Στο Μοναστήρι κατέφευγαν οι κλέφτες και οι αρματολοί, οι καπεταναίοι, με τα παλικάρια τους. Βοήθησε ηθικά και υλικά τα προεπαναστατικά κινήματα και την επανάσταση. Κατά τη διάρκεια του αγώνα κατέφυγαν εκεί τα γυναικόπαιδα που ακολουθούσαν τον Καρατάσο, όταν κινδύνευαν από πολεμικές επιχειρήσεις που γίνονταν στη Σκιάθο. Εκεί το 1839 έμεινε υπό περιορισμό στην Ιερά Μονή ο κληρικός και φιλόσοφος Θεόφιλος Καϊρης μετά από καταδίκη της Ιεράς Συνόδου.
Στο εσωτερικό της Ιεράς Μονής δημιουργείται η ορθογώνια αυλή, της οποίας το κέντρο καταλαμβάνει το Καθολικό. Η διάταξη των χώρων και η λειτουργία τους ακολουθεί πιστά τα πρότυπα του Αγίου Όρους, καθώς υπάρχουν αγιορείτικες μορφές της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής. Για τον επισκέπτη που εισέρχεται από την κύρια πύλη της Ιεράς Μονής υπάρχει μια στάση στη μικρή πύλη μπροστά από το διαβατικό. Από εκεί δεν αποκαλύπτεται άμεσα η υπόλοιπη αυλή. Φαίνεται μόνο ένα τμήμα της, η ανατολική όψη του Καθολικού και οι εσωτερικές όψεις των κτισμάτων της νότιας πτέρυγας..
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΕΚΕΙ


********
3 / 10
ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
Βρίσκεται σε απόσταση 8 χλμ από την πόλη της Σκιάθου και φτάνει κανείς εκεί περνόντας μέσα από ένα υπέροχο πευκοδάσος.
Ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα και είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου).
Δίπλα στη Εκκλησία της Παναγίας βρίσκεται η περιοχή Πεύκος της Παναγίας.Η λαική παράδοση αναφέρει πως η εικόνα της Παναγίας βρέθηκε, όταν κατά την δύσκολη περίοδο της τουρκοκρατίας ο Ιερομόναχος Συμεών που ήταν καλόγερος σε ένα Μοναστήρι, είδε ένα φως να λάμπει κάποια νύχτα μέσα στο δάσος. Προσπάθησε να πλησιάσει πολλές φορές στο σημείο από όπου έφεγγε το φως αλλά κάθε φορά το φως χανόταν.
Μετά από προσευχή και νηστεία ήγε ξανά και τελικά βρήκε την Εικόνα της Παναγίας κρεμασμένη (κουνιόταν) σε ένα ψηλό πεύκο. Ένας νεαρός παπάς από το Ιερατείο του Κάστρου κατάφερε να την κατεβάσει.
Στη θέση της ανεύρεσης χτίστηκε το μοναστήρι το 1655 και ονομάστηκε ‘’της Κουνίστρας’’ είτε επειδή η Θαυματουργή εικόνα ‘κουνιόταν’ πάνω στο πεύκο, είτε από την ονομασία της περιοχής ‘κουνίστρες’ λόγω της συχνής ταλάντευσης των δέντρων από τον άνεμο. Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι πως η εικόνα βρέθηκε κρεμασμένη στο δέντρο και έλαμπε σαν αστέρι γι΄ αυτό ονομάστηκε «εικών αστρία» (παραφθορά κονίστρια)
Λόγω των συνεχών πειρατικών επιδρομών το μοναστήρι είναι οχυρωμένο με πολεμίστρες. Το 1726 ανακαινίστηκε η Εκκλησία και το 1806 έγινε Σταυροπηγιακό. Στα χρόνια της αντιβασιλείας διαλύθηκε αλλά το 1841 ο μοναχός Διονύσιος το ανακαίνισε πλήρως. Είναι μονόκλιτη Βασιλική με τρούλο. Εσωτερικά, οι εξαιρετικές αγιογραφίες είναι δυο διαφορετικών χρονικών περιόδων, 1741 και 1805. Το τέμπλο είναι επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο.
Η Παναγιάς της Εικονίστρια ή Κουνίστρα είναι η πολιούχος του νησιού και γιορτάζει με λαμπρό πανηγύρι στα Εισόδια της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου). Κάθε χρόνο, στη γιορτή του μοναστηριού οι πιστοί συγκεντρώνονται από την προηγούμενη στο μοναστήρι και ξενυχτούν στο προαύλιο, γύρω από αναμμένες φωτιές.
Ανήμερα της γιορτής γίνεται περιφορά της Εικόνας και λιτανεία από την πόλη προς το μοναστήρι. Επίσης λιτανεία γινόταν και κατά τον εορτασμό της Εύρεσης της Εικόνας, την Κυριακή μεταξύ 2-8 Ιουλίου.
Η εικόνα φυλαγόταν στο μοναστήρι αλλά τώρα βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών της Σκιάθου.
Showing image 3 of 10
  • ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
  • ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
  • ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
  • ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
  • ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
  • ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
  • ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
  • ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
  • ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
  • ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
ΣΚΙΑΘΟΣ Μονή Παναγιάς της Εικονίστριας ή Κουνίστρας
Βρίσκεται σε απόσταση 8 χλμ από την πόλη της Σκιάθου και φτάνει κανείς εκεί περνόντας μέσα από ένα υπέροχο πευκοδάσος.
Ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα και είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου).
Δίπλα στη Εκκλησία της Παναγίας βρίσκεται η περιοχή Πεύκος της Παναγίας.Η λαική παράδοση αναφέρει πως η εικόνα της Παναγίας βρέθηκε, όταν κατά την δύσκολη περίοδο της τουρκοκρατίας ο Ιερομόναχος Συμεών που ήταν καλόγερος σε ένα Μοναστήρι, είδε ένα φως να λάμπει κάποια νύχτα μέσα στο δάσος. Προσπάθησε να πλησιάσει πολλές φορές στο σημείο από όπου έφεγγε το φως αλλά κάθε φορά το φως χανόταν.
Μετά από προσευχή και νηστεία ήγε ξανά και τελικά βρήκε την Εικόνα της Παναγίας κρεμασμένη (κουνιόταν) σε ένα ψηλό πεύκο. Ένας νεαρός παπάς από το Ιερατείο του Κάστρου κατάφερε να την κατεβάσει.
Στη θέση της ανεύρεσης χτίστηκε το μοναστήρι το 1655 και ονομάστηκε ‘’της Κουνίστρας’’ είτε επειδή η Θαυματουργή εικόνα ‘κουνιόταν’ πάνω στο πεύκο, είτε από την ονομασία της περιοχής ‘κουνίστρες’ λόγω της συχνής ταλάντευσης των δέντρων από τον άνεμο. Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι πως η εικόνα βρέθηκε κρεμασμένη στο δέντρο και έλαμπε σαν αστέρι γι΄ αυτό ονομάστηκε «εικών αστρία» (παραφθορά κονίστρια)
Λόγω των συνεχών πειρατικών επιδρομών το μοναστήρι είναι οχυρωμένο με πολεμίστρες. Το 1726 ανακαινίστηκε η Εκκλησία και το 1806 έγινε Σταυροπηγιακό. Στα χρόνια της αντιβασιλείας διαλύθηκε αλλά το 1841 ο μοναχός Διονύσιος το ανακαίνισε πλήρως. Είναι μονόκλιτη Βασιλική με τρούλο. Εσωτερικά, οι εξαιρετικές αγιογραφίες είναι δυο διαφορετικών χρονικών περιόδων, 1741 και 1805. Το τέμπλο είναι επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο.
Η Παναγιάς της Εικονίστρια ή Κουνίστρα είναι η πολιούχος του νησιού και γιορτάζει με λαμπρό πανηγύρι στα Εισόδια της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου). Κάθε χρόνο, στη γιορτή του μοναστηριού οι πιστοί συγκεντρώνονται από την προηγούμενη στο μοναστήρι και ξενυχτούν στο προαύλιο, γύρω από αναμμένες φωτιές.
Ανήμερα της γιορτής γίνεται περιφορά της Εικόνας και λιτανεία από την πόλη προς το μοναστήρι. Επίσης λιτανεία γινόταν και κατά τον εορτασμό της Εύρεσης της Εικόνας, την Κυριακή μεταξύ 2-8 Ιουλίου.
Η εικόνα φυλαγόταν στο μοναστήρι αλλά τώρα βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών της Σκιάθου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου